WERNISAŻ

w piątek 11 marca 2022 r. o godz. 17:00

Wstęp wolny – ZAPRASZAMY

To co „maluje się ” czyli materializuje się  na moich płótnach wypływa z mojej duszy w taki sposób jaki mi też podpowiada intuicja…siadając do płótna siadam z zupełnie pustą głową bez konkretnej koncepcji i podczas malowania dopiero widzę co się chce pokazać i wypłynąć, pod koniec malowania przychodzi też tytuł… 

Na co dzień  jestem managerem wyższego szczebla w firmie z branży budownictwa przemysłowego. Architekturą I malarstwem pasjonowałem się  od zawsze.
Malarstwo intuicyjne które praktykuję od jakiegoś czasu, jest dla mnie ogromną pasją i spełnieniem. Stosuję techniki własne takie jakie podpowiada mi intuicja i tak jak mnie ona prowadzi. Nie ograniczają mnie żadne zasady ani reguły. Moja twórczość jest zwieńczeniem długiej drogi mojego rozwoju osobistego i długiej drogi do pełni siebie jaką przeszłam.
Pragnę się  podzielić z innymi swoją pasją, swoją duszą i tym co z niej wypływa. Każdy obraz zawiera tytuł i przekaz który za nim idzie. Mam nadzieję, że skłonią one Państwa do refleksji i poruszą wewnętrzną strunę oraz zachęcą do tego aby zacząć swoją przygodę do otwarcia się  na własną twórczość – chociażby poprzez Vedic Art.

Jestem nauczycielem tej popularnej już na całym świecie metody. W 2021 roku prowadziłam w Kazimierzu nad Wisłą w sierpniu warsztaty Vedic Art.

Czym jest dla mnie Vedic Art?

Moje obrazy powstały w przeciągu roku właśnie poprzez kontakt z tą metodą kreacji.
🎨
Vedic Art łączy z naszą duszą – obrazy są jedynie efektem ubocznym – czasem naprawdę pięknym efektem ubocznym – jednak nie one są tu celem.
Proces malowania w Vedic art rozbudza naszą intuicję i „wewnętrzne prowadzenie”. Wiemy już co jest dla nas dobre, a co nam nie służy. Emocje zostają uwolnione i przetransformowane za pomocą pędzla, farb i płótna. Bierzemy odpowiedzialność za swoje działania i decyzje i czujemy się twórcami, co przekłada się na nasze życie.
Proces kreacji zawsze tworzy nową jakość, która wpływa na twórcę,  jak również na wszystko wokół.
Dzieła – czyli efektu procesu kreacji – nie można oceniać oraz porównywać z niczym (nie mylić z kopiowaniem czegokolwiek) …bo jest zawsze czymś nowym, czymś co powstało z energii uczuć i doświadczeń twórcy kumulowanych niejednokrotnie przez wiele lat. W procesie tworzenia wreszcie mogą one wyjść na światło dzienne. Moment wypłynięcia tego ładunku na zewnątrz jest ogromną przyjemnością i ulgą. Jest tak otwierający, oczyszczający i mocny, że już nigdy nie wrócisz do swojego poprzedniego „bycia w skorupie” jeśli dotkniesz magii jaką jest tworzenie.
Możesz kreować wszystko, a nasze życie jest naszym największym dziełem.

Liczę, że moje obrazy pobudzą Państwa wyobraźnię i utwierdzą w tym, że wszyscy możemy być  kreatorami. 

Zapraszam na wystawę 
Agnieszka Głębicka

Wystawa będzie czynna do końca marca.

_____________

Zapraszamy na wernisaż wystawy podsumowującej tegoroczne warsztaty, spacery i plenery fotograficzne realizowane przez Fundację „5Medium” w ramach projektu „Kreatywni w Fotografii”

„Z realizowanych przez uczestników zdjęć wybraliśmy 26 prac stanowiące prezentację zrealizowanych przez nas wydarzeń fotograficznych. Ponadto z wybranych prac wybraliśmy dwie, które posłużyły nam do przygotowania dwóch wzorów pocztówek.

Zaprezentujemy je Państwu 16 grudnia o godz. 18:00 podczas wernisażu w Domu Kultury LSM.

Autorzy wybranych prac to: Valeriya Breshko, Magdalena Chojnacka, Darek Dybała, Agnieszka Ląkocy-Sulej, Kinga Liwak, Paulina Miącz, Agnieszka Orlińska, Patrycja Radkowiak-Gąsiorowicz, Lena Sawicka, Piotr Sawicki, Szymon Sawicki, Anna Serwinek, Justyna Szaruga, Sylwester Wereski.”

Monika Czapka – koordynatorka projektu

Partner:
Dom Kultury LSM.

Projekt zrealizowany dzięki wsparciu Miasta Lublin.

WERNISAŻ – sobota 9 października o godz. 12:00

„Barwą i kreską” to kolejna wystawa zbiorowa twórczości plastycznej członków Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków z siedzibą w Lublinie – grupy, która stanowi swoisty fenomen w skali naszego kraju. PSNP skupia nauczycieli z terenu Lubelszczyzny, którzy są lub byli zatrudnieni na różnych szczeblach edukacji – począwszy od wychowania przedszkolnego, poprzez szkoły podstawowe, średnie, aż po szkolnictwo wyższe. Ale wszyscy uprawiają twórczość plastyczną! W dobie ciągłych zmian i narastającego tempa codziennego życia, doświadczenia pandemii nie zmieniły się tylko priorytety nauczycieli – twórców; jesteśmy razem od ponad 60 lat! W 1960 r. odbył się w Lublinie I zjazd i wspólna wystawa nauczycieli zajmujących się plastyką z terenu całego województwa lubelskiego. Od tamtego momentu datuje się systematyczna działalność Klubu Nauczycieli Plastyków, który w roku 2007 przekształcono w Polskie Stowarzyszenie Nauczycieli Plastyków. Aktualnie liczy ono 58 członków i jest to grupa o istotnym potencjale twórczym.

W czym tkwi fenomen Stowarzyszenia twórców istniejącego mimo zmian, jakie zachodziły przez sześć dekad w naszej rzeczywistości? Od początku PSNP (KNP) miało na celu: integrowanie nauczycieli o zbliżonych zainteresowaniach i ambicjach twórczych, popularyzowanie kultury plastycznej w środowisku oraz rozwój potencjału twórczego jego członków. Założenia te były i są realizowane poprzez działalność wystawienniczą, plenerową i  konsultacyjną. Toteż integruje nas nie tylko przysłowiowy „kaganek oświaty” oraz przekonanie o szczególnej roli edukacji plastycznej w optymalnym rozwoju każdego ucznia – jego intelektu, emocjonalności, umiejętności praktycznych i kompetencji społecznych. To przeświadczenie wzmacnia fakt, że wszystkich nas łączy wspólna pasja – właśnie twórczość plastyczna. Ta forma aktywności ma szczególnie istotne znaczenie dla nauczycieli czynnych zawodowo, którzy na co dzień zajmują się edukacją plastyczną dzieci i młodzieży. Są nauczycielami – twórcami, dla których wewnętrzna potrzeba kreacji wykracza poza pracę pedagogiczną i jest realizowana poprzez własną twórczość plastyczną. Twórczość (co trzeba zaznaczyć) w każdym przypadku odmienną, a jednocześnie rodzącą się bez presji rywalizacji, porównań i wartościowania. Tworzoną w klimacie poszanowania dla indywidualnego widzenia świata i jego piękna, a w rezultacie dla odmienności wypowiedzi plastycznej.

W moim przekonaniu, to właśnie różnorodność twórczości członków PSNP w istotnym stopniu warunkuje ich rozwój artystyczny. Wspomniana działalność wystawiennicza, plenerowa i konsultacyjna pozwala na pogłębianie wiedzy malarskiej i umiejętności warsztatowych nauczycieli. Z jednej strony otrzymujemy wsparcie merytoryczne dla własnych poszukiwań twórczych, z drugiej zaś mamy możliwość wychodzenia poza ich granice, czego konsekwencją jest twórczy niedosyt.

Wystawa „Barwą i Kreską” odzwierciedla istotę funkcjonowania PSNP. Jej uczestnicy ukazują otaczającą rzeczywistość przez pryzmat osobistego odbioru, w charakterystyczny dla siebie sposób, stosując różne konwencje plastyczne. Bądź ukazują swój wewnętrzny świat. Język plastyki został tu wykorzystany w całym swoim bogactwie, w nieskończonej wielowariantowości. Wypowiedzi realistyczne o różnym stopniu uproszczenia przeplatają się z formami traktowanymi symbolicznie i ujęciami abstrakcyjnymi. Obrazy o ograniczonej gamie barwnej lub wysublimowane kolorystycznie zderzane są z realizacjami opartymi na kontraście bądź dopełnieniu. Widoczne jest zróżnicowanie środków wyrazu artystycznego (faktury, kreski, plamy malarskiej czy rysunkowej). W sposób indywidualny organizowana jest przestrzeń, komponowane układy elementów na płaszczyźnie obrazów. Różne są ich formaty. Wszystkie te zabiegi wyraźnie indywidualizują ekspresyjność prezentowanych prac, kreują ich nastrój. Dodatkowo różnice te podkreślają zastosowane techniki plastyczne: techniki malarskie, takie jak: olej, akryl, akwarela, pastel suchy i olejny, techniki własne, techniki rysunkowe.

Wystawa „Barwą i Kreską” to nie tylko okazja do zaprezentowania twórczości PSNP i zaakcentowania jego obecności w życiu kulturalnym Lublina. Dla nas – autorów ta wystawa ma jeszcze jeden wymiar, wynikający z faktu, że twórczość plastyczna od zarania dziejów służyła komunikacji międzyludzkiej. Dzieła wyeksponowane na tej wystawie dają nam, twórcom możliwość podzielenia się z odbiorcami refleksją, zadziwieniem nad pięknem świata, również tego stworzonego przez człowieka. Uczą dostrzegać piękno w rzeczach prostych i ulotnych, często mijanych obojętnie. Przecież piękno istnieje; w każdej kępie kwiatów, pochyleniu przydrożnego drzewa, w wielobarwności pól, w bezkresie niepowtarzalnych form obłoków, w architekturze, … A zachwyt nad tym pięknem i umiejętność dzielenia się nim należy właśnie do człowieka.

Prezes Polskiego Stowarzyszenia Nauczycieli Plastyków

dr Urszula Tomasiak