w piątek 15 maja 2015 r.

o godz. 17.00

Stowarzyszenie Współpracy z Narodami Bliskiego Wschodu

Koncert muzyki i tańca orientalnego

Wieczór na Jedwabnym Szlaku

Prowadzenie dr Hadi Saleh Mahdi

W programie:
• Dzieje Jedwabnego Szlaku – dr Hadi Saleh Mahdi
• Spotkanie z muzyką arabską oraz pokaz instrumentów muzycznych Bliskiego Wschodu – dr Yacoub Al-Khamisy
• Assef Salloom z Syrii – Koncert na gitarze klasycznej i arabskiej lutni
• Występ zespołu Arabskiego Tańca Brzucha „Bajsan”
• Wystawa przygotowana przez Centrum Języka i Kultury Chńskiej ORIENTAL
• Degustacja potraw i napojów arabskich

Wstęp wolny

ulotka.pdf

Jedwabny Szlak – dawna droga handlowa łącząca Chiny z Europą i Bliskim Wschodem. Szlak miał długość ok. 12 tys. km i był wykorzystywany od III wieku p.n.e. do XVII wieku n.e., kiedy to przestał mieć znaczenie na skutek odkrycia drogi morskiej do Chin (ok. 1650 r.). Znaczenie szlaku zmalało w VI wieku n.e., kiedy to częściowo utracił znaczenie ze względu na napływ ludów tureckich do Azji Środkowej.

Nazwa Seidenstrasse (niem. „droga jedwabna”) została po raz pierwszy użyta przez niemieckiego podróżnika i geografa, barona Ferdinanda von Richthofena w 1877 roku. Jedwab nie był jednak jedynym (ani nawet głównym) towarem transportowanym tym szlakiem.

Jedwabny Szlak prowadził z Xi’an, dawnej stolicy Chin, przez Lanzhou do oazy Dunhuang, gdzie rozdzielał się na szlak główny (północny) i południowy. Droga północna prowadziła wzdłuż krańca Tienszanu, wzdłuż północnego skraju pustyni Takla Makan, przez oazy Hami, Turfan, Korla, Kucza i Aksu do Kaszgaru. Istniał też wariant jeszcze bardziej północny – z Hami biegnący na północ od Tienszanu przez Ałmałyk, Bałasagun, Taszkent, Samarkandę i Bucharę. Droga południowa wiodła przez Czarklik, Czerczen, Niję, Keriję, Hoten i Jarkend do Kaszgaru. Z Kaszgaru istniało wiele dalszych szlaków, m.in. przez Hindukusz do Gandhary i Taksili, przez Pamir do Samarkandy i Buchary, przez Balch i Merw w rejon Morza Śródziemnego (przez Bagdad i Damaszek), do Konstantynopola czy Trapezuntu.

Pod koniec I wieku p.n.e. popularny stał się również tzw. Morski Szlak Jedwabny prowadzący z Morza Czerwonego, przez Indie i Malaje, na Morze Południowochińskie.

Często uważano, że Jedwabny Szlak jest darem bogów. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku, ekipa japońskiej telewizji NHK przebyła cały szlak tworząc na bazie własnych doświadczeń serię filmów dokumentalnych o takim samym tytule.

Hadi Saleh Mahdi, doktor nauk humanistycznych, magister pedagogiki i psychologii, nauczyciel języka arabskiego i tłumacz, dyplomowany pilot wycieczek, założyciel i prezes Stowarzyszenia Współpracy z Narodami Bliskiego Wschodu, członek Stowarzyszenia Irackich Demokratów zamieszkałych w Polsce z siedzibą w Krakowie.
W 1967 roku ukończył licencjat z  języka arabskiego na Uniwersytecie w Bagdadzie i w latach 1968-1978 nauczał tego języka w stolicy Iraku. W roku 1983 zdobył tytuł magistra pedagogiki i psychologii na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, pisząc pracę magisterską pt „Oświata islamska w Iraku w okresie AL-ABBASI” pod kierunkiem dr. Ryszarda Kuchy w Zakładzie Historii Wychowania UMCS. W latach 1980-1989 brał udział w organizowaniu imprez kulturalno-integracyjnych jako przewodniczący Komitetu Studentów Zagranicznych przy Zrzeszeniu Studentów Polskich w Lublinie. Od 1986 do 1987 roku prowadził dla studentów kursy nauczania języka arabskiego, współpracował też przy realizacji planów badań naukowych w Zakładzie Historii Wychowania. W roku 1989 został doktorem nauk humanistycznych pisząc pracę pt „Przemiany szkolnictwa w Iraku od 1859 roku, od rządów Midhat Pasza do upadku monarchii w 1958 roku” pod kierunkiem prof. Karola Poznańskiego. W latach 1998-2000 wykładał pedagogikę i psychologię na Uniwersytecie Beniwalid w Libii. Od 2004 do 2008 roku był tłumaczem języka arabskiego w Polskim Kontyngencie Wojskowym w Iraku. W roku 2013 utworzył Stowarzyszenie Współpracy z Narodami Bliskiego Wschodu, którego celem jest działalność społeczno-kulturalna w dziedzinie szerzenia wiedzy o narodach Bilskiego Wschodu, udział w kulturalnym życiu Rzeczpospolitej Polskiej poprzez działania dla rozwoju współpracy i upowszechniania wiedzy w tym zakresie, kształtowanie w społeczeństwie postaw sprzyjających zrozumieniu i tolerancji wobec kultur narodów Bliskiego Wschodu oraz inspirowanie i inicjowanie zadań organizacyjnych w tych dziedzinach.
Dr Yacoub Al-Khamisy po ukończeniu studiów pedagogicznych i psychologicznych na poziomie licencjatu wyjechał z Iraku. Na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał stopień magistra, a potem doktora nauk humanistycznych. Jest współautorem elementarza arabskiego oraz podręczników do nauki języka arabskiego. Jest też autorem licznych publikacji naukowych z zakresu pedagogiki i dydaktyki nauczania języka arabskiego. Był przez wiele lat nauczycielem akademickim i pracownikiem naukowym na Wydziale Orientalistycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadził wykłady i zajęcia z zakresu historii i kultury świata arabskiego, metodyki nauczania języka arabskiego, metodologii badań pedagogicznych. Jest popularyzatorem muzyki świata arabskiego oraz autorem piosenek na instrumeny orientalne.
Pełnił wielokrotnie funkcje członka jury na festiwalach z zakresu kultury muzycznej dla studentów zagranicznych na terenie całej Polski, które odbywały się w Poznaniu. Z uwagi na szerokie zainteresowania kulturą świata arabskiego, muzyką Bliskiego Wschodu, literaturą, kaligrafią języka arabskiego, historią i starożytnością dziedzictwa kulturowego, kinematografią i teatrem był konsultantem filmów edukacyjnych i fabularnych dotyczących historii oraz integracji kultury Bliskiego Wschodu i Europy w wytwórni filmowej w Łodzi. Jest też doradcą w zakresie sztuki kaligrafii arabskiej dla wydawnictw naukowych oraz doradcą z zakresu polityki, historii i sztuki kultury Bliskiego Wschodu.
Kolebka instrumentów muzycznych
Problemy i pytania, na jakie słuchacz uzyska odpowiedź podczas spotkania z dr. Yacoubem Al-Khamisy:
– Miejsca na świecie i ich uwarunkowania, które były kolebką cywilizacji kultury
– Pierwsze instrumenty muzyczne i ich rodzaje (rytmiczne, dęte, strunowe)
– Lutnia arabska (Al-Ud), jej geneza i rozkwit na całym świecie
– Pokaz instrumentów arabskich wraz z prezentacją specyfiki ich brzmienia
(e-mail: y.alkhamisy@gmail.com)
Assef Salloom
Jest 39-letnim absolwentem Wydziału Literatury Angielskiej w Lattakia w Syrii. Mieszka w Lublinie od prawie dwóch lat z  żoną i synem Adamem. Jest studentem ostatniego roku European Studies, studiów magisterskich na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II. W 2014 r. był najlepszym studentem na roku ze średnią 4,9. W Syrii przez 20 lat pracował jako nauczyciel muzyki i języka angielskiego. Teraz pracuje w Instytucie na rzecz Państwa Prawa jako redaktor serwisu internetowego w projekcie Login Lublin, który polega na nieodpłatnej pomocy integracyjnej dla cudzoziemców. Gra na gitarze klasycznej i arabskiej lutni. Brał udział w wielu koncertach w Syrii oraz w Polsce.