w środę 20 maja 2015 r. o godz. 17.00
Opowieści podróżnicze
Krzysztofa Baranowskiego
Etna – życie przy wulkanie
Wstęp wolny
Etna – życie przy wulkanieEtna jest największym czynnym wulkanem Europy. Mimo dużego ryzyka wybuchu, połączonego z wypływem lawy i wydobywaniem się gorących gazów, cieszy się nieustannym i wzrastającym zainteresowaniem turystów. Również mieszkający w okolicy ludzie nauczyli się żyć w pobliżu czynnego wulkanu i korzystać z jego żyznej ziemi, mimo iż od 1500 r. p.n.e. do chwili obecnej zanotowano ponad 200 wybuchów Etny. Najbardziej znane miasta leżące w cieniu Etny to Katania i Taormina. Film z mojej podróży do tych miast oraz wycieczkę na Etnę pokażę w dniu 20 maja 2015.Moim miejscem wypadowym do zwiedzania był hotel położony na zboczu góry w Taorminie. Taormina jest najatrakcyjniejszą miejscowością turystyczną na Sycylii. Sławny poeta niemiecki Goethe napisał o Taorminie: „To najwspanialsze dzieło sztuki i natury”. Z balkonu mojego hotelu rozciągała się panorama na morze oraz majestatyczną, dymiącą Etnę. Zwiedzając miasto przejdziemy główną ulicą Corso Umberto od jednej do drugiej bramy wjazdowej Starego Miasta. Zobaczymy też starożytny Teatr Grecki, wybudowany w III w. p.n.e. i użytkowany z przeróbkami do chwili obecnej.
Następnie udamy się do uroczego miejsca położonego wzdłuż spływającej ze zbocza Etny rzeki Alcantara, nazywanego Kanionem Alcantara. Wąska, wysoka szczelina, wyżłobiona przez płynącą wodę w wulkanicznej skale, robi naprawdę duże wrażenie.
Dalej udamy się do Katanii, miasta leżącego u południowych podnóży Etny. Katania była ważną kolonią grecką, a następnie rzymską. Wielokrotnie była niszczona przez spływającą z Etny lawę oraz trzęsienia ziemi, ale za każdym razem odbudowywano miasto, korzystając z materiału pozostałego po zastygnięciu lawy. Chodząc po ulicach wszędzie widać szare i czarne bloki bazaltowe, z których wykonano jezdnie i domy w XVIII- wiecznym stylu barokowym. Obecnie Katania to gospodarczy ośrodek najbogatszego regionu Sycylii. W Katanii zwiedzimy piękną katedrę, ratusz miejski przy rynku, kościół św. Franciszka, oryginalną fontannę, targ miejski i park z pięknymi antycznymi rzeźbami.
Ostatnim punktem zwiedzania jest sama Etna o wysokości 3323 m n.p.m. Jadąc po zboczu do góry, mijamy liczne domy mieszkalne oraz sady i winnice, dobrze czujące się na żyznej ziemi, złożonej z pyłów wulkanicznych. Stopniowo domy i winnice nikną, a pojawiają się coraz dłuższe obszary pokryte popękaną lawą, aż wreszcie otacza drogę jednolita masa czarnej, popękanej lawy. Autokar wjeżdża na ogromny parking na wysokości 2000 m n.p.m. Tu znajdują się budynki dolnej stacji kolejki linowej oraz liczne bary, restauracje i sklepy. Kolejką linową można dostać się jeszcze około 500 m wyżej, a potem pieszo w kierunku głównego krateru. Pod sam krater wstęp wzbroniony ze względów bezpieczeństwa. Na zboczach Etny widać dawne, wygasłe już stożki, których jest od 200 do 500, w zależności jaką wielkość się liczy. My zobaczymy krater Silvestri na wysokości 1998 m n.p.m. Pyły i lawa wulkaniczna ma kolory od szarego, aż do czerwonego.