Spotkanie
w piątek 20 listopada 2015 r. o godz. 15.30
Wstęp wolny
Lubelski Oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich
Zakład Ukrainistyki Uniwersytetu Marii-Curie Skłodowskiej
Stowarzyszenie Polska–Wschód Oddział w Lublinie
Fundacja Willa Polonia – Lublin
Fundacja Dla Pokoleń – Lublin
Dom Kultury Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej
XV Międzynarodowa Sesja Historycznoliteracka
„Nasi Sąsiedzi: Ukraina i Białoruś”
Spotkanie literackie
„Bliska Białoruś”
Gośćmi spotkania będą:
wybitny poeta białoruski i polityk – Uładzimir Niaklajeu oraz poeta, historyk literatury, publicysta – Jazep Januszkiewicz
Spotkanie prowadzi dr Jan Sęk – prezes Fundacji Willa Polonia
_____________________________________
Ulica Bitwy Warszawskiej
Uładzimir Niaklajeu
„Zielona woda
Woda zielona….”
Śpiewa przy stole młódź podchmielona.
Młodzi Polacy świętują wokół
Rocznicę bitwy dwudziestego roku.
Bitwa Warszawska. Jeszcze bez cudu.
Skrwawione szable na szczęście ludu.
Sieką na lewo!
Sieką na prawo!
Kolej na ciebie, panno warszawo!
Szczęście tutejszych – to nie przelewki
Sam Tuchaczewski na koniu krewkim
Wiedzie na szwadron – cztery szwadrony,
Nie licząć siły flagi czerwonej.
Biało-czerwoni? To jacy – tacy!
Jaka tam Polska? Jacy Polacy?
Lecz choć padali, ale wytrwali!
Co „Piłsudczykom” wypomni Stalin.
O, krew tej bitwy jeszcze wypłynie
Z bezbronnych jeńców
w ruskich Katyniach.
Jeszcze warszawskim Stalin powstańcom
Tamtej Konarmii wypomni tańce…
Sam Tuchaczewski, choć o tym nie wie,
Już w stalinowskim policzon gniewie:
Choć na pół świata zgromadził siły,
Za klęskę – w czapę i do mogiły!
Och, ilu młodych ogniem, wichurą
Rewolucyjna skosiła bzdura!
A mogli „Wodą zieloną” sławić
Ulicę „Bitwy Warszawskiej” w Warszawie,
Gdzie ich wspomina nad szklanką winą
W rocznicę bitwy niejedna dziewczyna,
Co jeszcze nie wie, że świat wciąż brodzi
Jak nie we krwi, to w zielonej wodzie.
Przekład z białoruskiego:
Czesław Seniuch
_____________________________________
Uładzimir Niaklajeu (ur. 11 lipca 1946 w Smorgoniach) – białoruski poeta, prozaik i działacz społeczno-polityczny, laureat szeregu nagród zawodowych i państwowych za twórczość literacką; od 25 lutego 2010 roku przewodniczący kampanii społecznej „Mów prawdę!”; w której działalność zawiesił w roku 2015. Kandydat na prezydenta Białorusi w wyborach prezydenckich w 2010 roku; w dniu wyborów pobity do nieprzytomności, a następnie porwany ze szpitala przez nieznanych sprawców.
W 1962 roku zajmował się dziennikarstwem, pracując w czasopismach „Znamia junosti”, „Teatralny Minsk”, w dzienniku „Krynica”, tygodniku „Litaratura i mastactwa”. Pełnił także funkcję starszego redaktora głównej redakcji programów literacko-dramatycznych Telewizji Białoruskiej.
Działalność literacką rozpoczął w języku rosyjskim w 1970 roku, po białorusku zaczął pisać w roku 1972. Od 1973 roku był członkiem Związku Pisarzy ZSRR. Wchodził w skład Rady Twórczej i Naukowej Młodzieży przy Komitecie Centralnym Komsomołu Białorusi, a także Białoruskiego Zjednoczenia Teatralnego. W roku 1998 zastąpił Wasila Zujenkę na stanowisku przewodniczącego Związku Pisarzy Białoruskich, pozostając nim do roku 2001.
20 czerwca 1999 roku ogłosiwszy zerwanie z białoruskimi władzami, wyemigrował do Polski, a następnie do Finlandii. W 2001 roku powrócił do Mińska. W 2005 roku został wybrany na przewodniczącego białoruskiego PEN-Clubu. Ze stanowiska dobrowolnie zrezygnował 10 kwietnia 2009 roku, zostając wiceprzewodniczącym.
W Polsce ukazały się (m.in.) przekłady wierszy: „Poczta gołębia” 92011) oraz powieść „Automat na wodę gazowaną z syropem i bez. Powieść mińska” (2012).
Utwory Uładzimira Niaklajeua na język polski przekładali (m.in.) Czesław Seniuch, Wojciech Pestka, Adam Pomorski.
Jazep Januszkiewicz (ur. 7 marca 1959 w Rakowie) – pisarz, poeta, archiwista, tłumacz.
W ramach pracy archiwisty Jazep Januszkiewicz prowadzi badania historii białoruskiej literatury i kultury XIX–XX wieku, a także białorusko-polskie i białorusko-europejskie więzi historyczno-literackie. Prowadził badania w szeregu archiwów w Kijowie, Kórniku, Leningradzie, Lwowie, Moskwie, Paryżu, Warszawie,Wilnie.
Jako archeograf tekstolog opracował wiele naukowych wydań klasyków białoruskiej literatury: Wincentego Dunina-Marcinkiewicza, Franciszka Bahuszewicza,Wałcaua Łastouskiego, „Historyja biełaruskaje litaratury” Maksima Hareckiego, a także pierwszy akademiczny zbiór utworów Wincentego Dunina-Marcinkiewicza „Dyjaryjusz z XIX stahoddzia: Dzionniki Michała Hałubowicza jak histarycznaja krynica”. Opracował trójjęzyczne (w językach: polskim, białoruskim i rosyjskim) wydania poematu Adama Mickiewicza „Pan Tadeusz” (1998) i Jakuba Kołasa „Nowaja ziamla”, a także wielojęzycznej książki „KŁASIKA”, zawierającej utwory: „Pińska szlachta” Wincentego Dunina-Marcinkiewicza w językach: oryginalnym, białoruskim, angielskim, niemieckim, polskim i rosyjskim, a także „Taras na Parnasie” Kanstancina Wieranicyna w językach: białoruskim, angielskim, bułgarskim, hiszpańskim, niemieckim, polskim, rosyjskim i ukraińskim.
Jazep Januszkiewicz jako pierwszy opublikował oryginały „Pińskiej szlachty” Wincentego Dunina-Marcinkiewicza, „Listy spod szubienicy” Konstantego Kalinowskiego, „Testament” Adama Kirkora, „Dzienniki” Uładzimira Karatkiewicza i inne. Jego białoruskojęzyczne wydanie „Pana Tadeusza” z 1998 roku było pierwszym wydaniem tego utworu w tym języku na Białorusi.
Zapraszamy do oglądania relacji filmowych z wydarzeń jakie odbyły się w Domu Kultury LSM.
***
