Spotkanie
w czwartek 26 listopada 2015 r. o godz. 18.00

Wstęp wolny

Stowarzyszenie Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej Oddział w Lublinie

Spotkanie autorskie

Lubelscy dziennikarze i ich książki

– odsłona pierwsza

Al. Leszek Gzella, Mieczysław Kościński, Krzysztof Stankiewicz,  Janusz Świąder
Prowadzenie Ewa Hadrian

ulotka.pdf

Alojzy Leszek GZELLA (Leszek Szczerbiecki, Przemko Gryf, P. Sielski, A.L.G., GAL, Gal, gal, lag, el, gz, giez), dziennikarz SDP, absolwent polonistyki Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, redaktor i wydawca, wykładowca prasoznawstwa i wiedzy o kulturze, autor wielu artykułów i książek z dziedziny historii, kultury, teatru, dziejów prasy i dziennikarstwa.
W czasie II wojny światowej uczestniczył w Powstaniu Warszawskim w drużynie pocztowej Szarych Szeregów (Hufiec Śródmieście, ul. Wilcza 41). W latach 1950-1955 studiował polonistykę na KUL. Od 1956 roku zaczął pracować jako dziennikarz. Był w gronie założycieli i pierwszych pracowników „Kuriera Lubelskiego” powstałego w marcu 1957 roku. W tej codziennej gazecie pracował jako dziennikarz, publicysta i sekretarz redakcji. Od 13 grudnia 1981 roku do roku 1989 pozbawiony był możliwości wykonywania zawodu dziennikarskiego. Od lipca 1990 do 1997 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego „Dziennika Wschodniego” w Lublinie.
Interesuje się problemami historii, kultury, teatru, historią prasy i dziennikarstwa. Prowadził wykłady z zakresu prasoznawstwa w KUL. Jest autorem książki pt. Prasa lubelska 1944-1974 (Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1974) oraz współautorem Katalogu prasy i wydawnictw katolickich. Nr O (Lublin 1994) oraz wielu innych publikacji na temat prasoznawstwa. Z pasji teatralnej zrodziła się monografia poświęcona Teatrowi im. Juliusza Osterwy w Lublinie pt. Jego siła nas urzekła… Szkice i wspomnienia z dziejów lubelskiego teatru.
Współredagował książkowe relacje z pobytu Papieża Jana Pawła II w Lublinie pt: Ojciec Św. w Lublinie (Wydawnictwo Diecezjalne Lubelskie, Lublin 1987). Jest autorem trzech książek o dziejach 2 Frontowej Oficerskiej Szkoły Piechoty w Lublinie: Z Polską w sercu (Norbertinum, Lublin 1996), Z Polską na ustach (Lublin 1999), Tylko Polska. Żołnierze Andersa pod wodzą Berlinga (Lublin 2010). Obronie Lublina w 1939 roku są poświęcone jego trzy pozycje: Oni bronili Lublina w 1939 r. (Lublin 1989), Bronili Lublina. Wrzesień 1939 (wspólnie z Wojciechem Białasiewiczem, Lublin 1994) oraz Bronili miasta i honoru (Lublin 2000). Pod redakcją Alojzego Leszka Gzelli ukazały się też dwie prace zbiorowe dotyczące Powstania Styczniowego na Lubelszczyźnie: Pamiętamy o bohaterach Powstania Styczniowego 1863 r. (Wydawnictwo GAL, Lublin 2003) oraz Nad grobowcem bohaterów 1863 r. (Wydawnictwa Best Print i GAL, Lublin 2005).
W 2006 roku wydal publikację Na ścieżkach bohaterów… Opowieści o bełżyckich weteranach, w 2007 roku książkę o redaktorze Stefanie Ziemnickim pt. Stefan. Prawie cale życie zapisałem w PAP-ie, a w 2009 roku wspólnie z red. Kazimierzem Kasprzakiem książkę pt. „…piły polską krew”. Pamiętaj, Lubelszczyzno, o swoich bohaterach, poświęconą żołnierzom z Lubelszczyzny poległym we Włoszech w czasie II wojny światowej i spoczywającym na cmentarzach Monte Cassino, w Bolonii, Casamassima i Loreto.

Leksykon zawiera biogramy i nazwiska osób pracujących i publikujących w lubelskich środkach masowego przekazu w latach 1944-2014. Są wśród nich pionierzy odradzającego się w drugiej połowie 1944 r. polskiego dziennikarstwa, a przede wszystkim dziennikarze i redaktorzy związani z naszym regionem przez wiele lat swej pracy twórczej i życia. Ich życiorysy są kompatybilne z dziejami naszego kraju i regionu w drugiej połowie XX wieku i w pierwszej dekadzie obecnego stulecia. Są w nie wpisane chwile nadziei, twórczego zadowolenia, ale też zawodu, rozczarowania, a nawet goryczy. Dołożono staranności, by w prezentowanych w leksykonie biogramach uniknąć określeń ocennych, egzemplifikując dokonania zawodowe uzyskanymi nagrodami, publikacjami książkowymi, odznaczeniami, itp.

Mieczysław KOŚCIŃSKI – (m, miecz, Kolec) dziennikarz, autor książek, regionalista, SDR SD RP. Od 1 IX 1965 r. dziennikarz w oddziale regionalnym„Sztandaru Ludu w Chełmie. Od 1975 r. w redakcji tej gazety w Lublinie, następnie po 1990 r. w„Dzienniku Lubelskim” i „Dzienniku Wschodnim”. Współpracował z „Kameną”, „Ziemią Lubelską”, „Gazetą Puławską” „Głosem Garbowa”,„Gazetą Krasnobrodzką”. Od 2002 r. na emeryturze. Autor informacji, artykułów, wywiadów, m.in. z twórcami ludowymi w cyklu Regionalne profile, których był pomysłodawcą. Zainicjował na łamach „Sztandaru Ludu” (kontynuował w „Dzienniku Lubelskim”) akcję „Ratujmy pomniki – symbole pamięci” w której ramach odremontowano 120 pomników nagrobnych i kapliczkę neogotycką na cmentarzu przy ul. Lipowej w Lublinie. Wydał kilka informatorów (m.in. Gościeradów, Niedrzwica Duża). Napisał i wydał 11 książek poświęconych Krasnobrodowi położonemu na Roztoczu Środkowym. Ich tytuły to: Przydrożne pomniki wiary. Krasnobród i okolice (2001), Znani i nieznani. Szkice z przeszłości Krasnobrodu (2002), Krasnobród dawnych lat. Opowieści i wspomnienia (2003), Z gliny ulepione. Dzieje krasnobrodzkiego garncarstwa (2004), Za bramą ciszy. Na krasnobrodzkich cmentarzach (2005), Dawny Krasnobród. Ludzie, domy, ulice (2006), Krasnobrodzkie portrety rodzinne (2007), Dominikanie w Krasnobrodzie 1684-1864. Dzieje kościoła i klasztoru (2008), Pogoda dla Kurantowiczów. Fakty-Opowieści-Wspomnienia (2009), Byli wśród nas. Z dziejów Żydów w Krasnobrodzie (2011), Rzemiosłem Krasnobród stał (2014). Ponadto opublikował Krok w przeszłość Nałęczowa (2013). W 1999 r. jako aktywny dziennikarz był inicjatorem i współzałożycielem Krasnobrodzkiego Towarzystwa Regionalnego, pomysłodawcą i głównym realizatorem „Galerii Krasnobrodzkiej” w Krasnobrodzkim Domu Kultury oraz „Galerii Regionalistów Lubelszczyzny” w Wojewódzkim Ośrodku Kultury w Lublinie.
W 2015 r. w Wydawnictwie Polihymnia wydał książkę Z Odessy do Krasnobrodu. Traktuje ona o dr Zygmuncie Klukowskim, który urodził się właśnie w Odessie i stamtąd trafił do Krasnobrodu. W tym miasteczku mieszkał i pracował przez rok, by następnie wyjechać do Szczebrzeszyna, gdzie w miejscowym szpitalu był lekarzem i dyrektorem tej placówki. Autor podąża śladem dra Klukowskiego w Krasnobrodzie, pisze o jego pracy w zawodzie lekarza, a także przyjaźniach i pasjach. Dopełnieniem tej książki są relacje dzisiejszych mieszkańców Krasnobrodu, którzy niedawno odwiedzili Odessę.
Aktualnie Mieczysław Kościński pracuje nad kolejną książką o roboczym tytule Krasnobrodzkie przydomki i przezwiska.
Krzysztof Ryszard STANKIEWICZ – (stan, lux) dziennikarz, SDP, SD RP
Od 1972 r. pracował w„Kurierze Lubelskim”. Pełnił różne funkcje, w okresie 1991-1997 był członkiem kolegium redakcyjnego. Inicjator dodatku turystycznego „Tramp” w gazecie. Od początku lat 80. współpracował z „Kurierem Polskim” i „Polską Gazetą Transportową”. Był sekretarzem redakcji „Nowego Lublina”oraz redaktorem naczelnym „Miesięcznika Lubelskiego”. Od 2009 r. redaktor naczeIny miesięcznika społecznego poświęconego nauce, kulturze, biznesowi i turystyce pt. „Awangarda Lubelska”. W 1979 r. został laureatem II nagrody (pierwszej nie przyznano) konkursu ogólnopolskiego na reportaż pod hasłem „Linia Hutniczo-Siarkowa”, ogłoszonego przez władze Zamościa, za pracę pt. Ani jednego drzewa. Zdobywca Nagrody Młodych przyznawanej przez oddział lubelski SDP w 1981 r. Swoje pasje krajoznawcze realizował w podróżach, z których w lokalnej prasie zamieszczał reportaże i wydawał Książki, m.in. Opowieści z dreszczykiem (2006), Globtroter w trampkach (2008), W 40 lat dookoła świata (2012). W latach 2000-2003 pełnił funkcję przewodniczącego zarządu oddziału SD RP w Lublinie.
Fragment książki Podróż do krawędzi wieczności.
W marcu 2015 roku odbyłem niezwykłą podróż. Na krańce Afryki. Do Gambii, Senegalu i Gwinei Bissau. Świadomie wybrałem ten właśnie kierunek, aby zobaczyć czy też dosłownie otrzeć się o zupełnie inny świat. Z licznych relacji telewizyjnych, radiowych i prasowych wynikało bowiem, że na przełomie 2014 i 2015 roku w rejonie tym szalała wyjątkowo groźna choroba Ebola. Jeśli dodać do tego, że Afryka to także nieustanne wojny plemienne i religijne, szalejący terroryzm, wreszcie brak wody, głód, a do tego malaria, żółta febra i wszelkie inne nieszczęścia, to ja pojechałem tam, żeby przekonać się, czy i jak bardzo ciężko jest żyć w takich warunkach, na krańcu świata, na krawędzi życia i śmierci, na krawędzi wieczności.
Przed wyjazdem poszedłem do lekarza specjalisty od chorób tropikalnych. Zalecił mi, abym zaszczepił się przeciw żółtej febrze, wściekliźnie, żółtaczce, tężcowi, durowi brzusznemu i jeszcze kilku innym chorobom, których nazw nawet nie spamiętałem. Do tego polecił codziennie łykać tabletki przeciw malarii i nieustannie pryskać się czymś przeciw komarom, aby te w żadnym wypadku nigdy nas nie ukąsiły. W praktyce, słuchając rad lekarza, wyjazd mój nie byłby w ogóle możliwy, bo nie sposób w tak krótkim czasie przyjąć tak wiele szczepień. Zresztą organizm chyba by tego nie wytrzymał. Pojechałem więc bez szczepień, trochę na własne ryzyko. Czy słusznie? Odpowiedź na to pytanie miałem uzyskać dopiero na miejscu…

Janusz ŚWIĄDER – (św, Janusz) dziennikarz, SDR SD RP. Od 1 VIII 1969 r. pracę dziennikarza rozpoczął w „Sztandarze Ludu” w oddziałach terenowych: w Chełmie, Łukowie, Białej Podlaskiej, od 1988 r. w Lublinie. Następnie od 1990 r. pracował w„Dzienniku Lubelskim” i „Dzienniku Wschodnim”. W Łukowie i Białej Podlaskiej pełnił funkcję kierownika, w Lublinie był w dziale publicystyki. W okresie 1975-1991 pracował też w Oddziale Polskiej Agencji Prasowej w Białej Podlaskiej. Autor licznych publikacji w prasie krajowej, m.in. w „Przekroju” i „Głosie Nauczycielskim”, w „Magazynie Wyższych Sfer” (VIP), oraz zagranicznej (w londyńskim, polonijnym „Polish Weekly Magazine Cooltura”i nowojorskim polonijnym „Super Express USA”). Współpracownik lubelskiego dwumiesięcznika „Uroda Życia”. Zajmował się problematyka kulturalną, zwłaszcza teatralną i muzyczną. Otrzymał III nagrodę przyznaną przez prezesa PAP. Z pasji podróżniczej zrodził się tom Moje podróże (2005). Ponad 120 wywiadów z ludźmi filmu, teatru, muzyki, drukowanych w prasie, stanowią książkę pt. Mój gwiazdozbiór (2006), Maestria dźwięków to zbiór rozmów o muzyce (2008), natomiast Wywiady spod estrady (2009) są poświęcone artystom dużych i małych scen, gwiazdom i twórcom polskiej piosenki, kabaretowi, poezji i muzyce. Kolejne pozycje to Marta Mirska. Gloria i gehenna, Apassionata. Wspomnienie o Januszu Gniatkowskim oraz Gwiazdy błyszczały wczoraj (2014).

Obszerne wydanie encyklopedyczne zawierające 121 sylwetek piosenkarzy, kompozytorów oraz osób związanych z polską piosenką. Publikacja ta ma na celu ocalić od zapomnienia przeszłość, pamięć o tych właśnie artystach, którzy objawili się talentem. Zawarto tu biogramy muzyczne i artystyczne, jak również wywiady, zdjęcia, dyskografie. Do każdego opisu danego artysty dołączony jest reprezentatywny tekst piosenki wykonywanej w czasach ich świetności i sławy.