Spotkanie 
w czwartek 25 lutego 2016 r. o godz. 17.00

Wstęp wolny

Spotkanie z redakcją kwartalnika
poświęconego literaturze i sztuce

„Pięć wieków poezji o Lublinie”
„Listy i powietrze”

Biblioteka Siedemsetlecia Lublina,
pod red. Bogusława Wróblewskiego
Wschodnia Fundacja Kultury „Akcent”

Udział biorą:
• Dr Bogusław Wróblewski, redaktor naczelny „Akcentu” i  redaktor Biblioteki Siedemsetlecia.
• Red. Waldemar Michalski, autor wyboru i opracowania antologii „Pięć wieków poezji o Lublinie” (2015)
• Red. Bohdan Zadura, redaktor naczelny miesięcznika „Twórczość”, tłumacz prozy Wasyla Machny pt. „Listy i powietrze. Opowiadania pograniczne” (2015).

ulotka.pdf

Fragmenty z antologii „Pięć wieków poezji o Lublinie”:

Lublin to miasto darami nieba darzone obficie.
Miasto i mury szczególną się cieszą Boga opieką….
Ładne, bogate, znacznych już wielu mężów wydało,
Wiele zdziałało w pokoju, sławne zawarło przymierza.
Sebastian Fabian Klonowic, 1545-1602.

Stanąłem na Wieniawie, sławnej piwnicami.
A gdym się o nowiny badał u Węgrzyna,
Rzekł: „Źle się w Polszcze dzieje, już nie chcą pić wina.
Popsuł wszystko obyczaj nowomodny,
Przedtem winne bywały, dziś trybunał wodny”.
Ignacy Krasicki,1735-1801.

Niech tam sobie ze swej krasy cały świat słynie;
Z całej Polski wszak najpiękniej w naszym Lublinie!…
A gdy na sąd ostateczny wezwą mnie do góry,
Wstanę by jeszcze raz ujrzeć kochane mury.01
Wówczas, gdy mnie Bóg zapyta: „Czego mi potrzeba?”
Powiem: „Panie! Bez Lublina nie chcę i nieba!”
Władysław Barwicki, 1865-1933.

Pięć wieków poezji o Lublinie to nowe, zmienione i rozszerzone wydanie antologii, która prezentuje najciekawsze utwory poetyckie (250 wierszy) dedykowane Lublinowi, począwszy od Jana Kochanowskiego aż po najmłodszych autorów urodzonych w latach 80. ubiegłego wieku (140 autorów). Po raz pierwszy opublikowano tu także utwory żydowskich poetów piszących wiersze o Lublinie w języku jidysz. Są tu także utwory autorów z Węgier, Niemiec, Izraela, Ukrainy USA a także powstałe w Japonii. Ważną pozycją antologii jest tłumaczenie obszernego wstępu (Lublin w poezji, poezja o Lublinie) na język angielski. Tłumaczem jest ceniony literaturoznawca z USA prof. Michael J. Mikoś. Wiersze ilustrują znakomite sztychy zaczerpnięte z lubelskiej teki Adama Leruego (1852).
(Z prozy Wasyla Machno:)
Pułkownik polskiej kawalerii Ferdynand Chevalier de Respaldiza każdego roku wczesną wiosną stawał w największym oknie swego domu, otoczonego parkiem i ogrodem, i patrzył, jak lokaj Antoch i fornal Michał strzelają na jego polecenie do wron. Najbardziej Ferdynand w tych stronach nie lubił wron. Tu we Wschodniej Galicji, w marcu – przenikliwe wiatry chwiały budynkiem i Ferdynandem, a lizany przez te wiatry śnieg, zdawało się, przymarzł na wieki do ziemi. Na początku marca wrony wyprawiały swe wronie wesela, budowały gniazda w koronach parkowych drzew, nie zważając na Ferdynanda w oknie i nawet na Antocha i Michała z rusznicami w pogotowiu….
W 1939 roku Respaldizowie nigdy nie wyjechali, choć gazety, które prenumerowali, pełne były przeczuć wojny, jednak krótkie i  zwycięskiej dla Rzeczypospolitej. Nawet we Lwowie, gdzie posiadali willę, jeszcze w pierwsze wrześniowe dni, kiedy Niemcy już atakowali Gdańsk i zachodnie granice Polski, odbywały się Targi Wschodnie, a brytyjski konsul z balkonu ratusza zapewniał lwowian, że Anglia wypełni swoje sojusznicze zobowiązania względem Polski…
Polska rozpadała się kolejny raz, kończąc swe panowanie w Galicji Wschodniej. W Bazarze rodzinne gniazdo Respaldizów i folwarki niszczyli dawni najmici i rozkradali zakwaterowani tam czerwonoarmiści, biorąc co tylko się dało. Najpierw na potrzeby Armii Czerwonej skonfiskowali konie czystej krwi. Potem rżnęli i smażyli kury, doili głodne krowy, a później także je zażynali, rozpalając przed domem ognisko ze zrąbanych sosen…

Wasyl Machno Listy i powietrze. Tłumaczył Bohdan Zadura

Wasyl Machno to jeden z najwybitniejszych współczesnych pisarzy ukraińskich, aktualnie mieszkający w USA. Tom składa się z dziesięciu opowiadań odsłaniających skomplikowane relacje międzyludzkie na tle losów emigrantów i mieszkańców Zachodniej Ukrainy (dawnych wschodnich obszarów Rzeczypospolitej). Tłumaczowi udało się odtworzyć charakterystyczne właściwości narracji Wasyla Machno. Język precyzyjny, czasem kolokwialny, ale też nie stroniący od metafor tworzy wyjątkowy klimat tej prozy. Machno kreśli sylwetki ludzi poszukujących przyjaźni, zrozumienia i wyznaczników własnej tożsamości na granicy dwóch kultur.

Bogusław Wróblewski (ur. 1955) – badacz literatury, krytyk, redaktor, tłumacz. Założyciel (1980) i do dnia dzisiejszego nieprzerwanie redaktor naczelny „Akcentu”. Autor zbióru szkiców pt. „Wydziedziczenie i kompleksy” (1986), rozprawy „Die Problematik Ostmitteleuropas in literarischen Zeitschriften in Polen” (1996), redaktor krytycznej edycji „Wierszy zebranych” Zbigniewa Chałko (1997) i Wacława Oszajcy (2003). Opracował antologię „Lublin – miasto poetów” (2012/2013) i antologię młodej liryki węgierskiej „Jeszcze bliżej” (2012); jest współredaktorem „Pism” Danuty Mostwin (2003). Redaktor pracy zbiorowej na temat Isaaca B. Singera (2005) i Ryszarda Kapuścińskiego (2008). Tłumaczył poezję z niemieckiego i rosyjskiego (piosenki Włodzimierza Wysockiego). W latach 1998-2005 członek Rady Programowej Polskiego Radia SA w Warszawie. Od 2011 r. wiceprzewodniczący, a od 2014 r. przewodniczący, Rady Nadzorczej Radia Lublin SA. Za działalność literacką i społeczną otrzymał m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005), Nagrodę Fundacji Polcul (2006), Nagrodę Miasta Lublin za całokształt osiągnięć w dziedzinie kultury (2010), Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010).
Bohdan Zadura – (ur. 1945) – poeta, prozaik, tłumacz i krytyk literacki. Wieloletni redaktor kwartalnika „Akcent” a  od 2004 redaktor naczelny miesięcznika „Twórczości”. Autor wielu książek poetyckich i prozatorskich oraz przekładów, m.in. z angielskiego, ukraińskiego i węgierskiego. W latach 2005- 2007 wrocławskie Biuro Literackie opublikowało jego „Wiersze zebrane” (t. 1-3) oraz „Opowiadania i powieści” (t. 1-2), a także „Szkice, recenzje, felietony” (t. 1-2). Wielokrotnie wyróżniany i nagradzany za twórczość literacką, m.in. Nagrodą Poetycką im. Józefa Czechowicza (2010), Wrocławską Nagrodą Poetycką „Silesius”  (2011), Międzynarodową Nagrodą Literacką im. Hryhorija Skoworody (2014), Nagrodą im. Cypriana Kamila Norwida (2015).
Waldemar Michalski, (ur. 1938) poeta, eseista, redaktor. Współtwórca współczesnego środowiska literackiego w Lublinie. W 1963 r. ukończył studia polonistyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1962-1985 był kustoszem Biblioteki Uniwersyteckiej KUL, zaś w latach 1978-1988 lektorem w Szkole Kultury i Języka Polskiego KUL dla Obcokrajowców. Jest autorem następujących tomów poezji: „Pejzaż rdzawy”(1973), „Ogród” (1977), „Głosy na wersety”(1979), „Pod znakiem Wagi” (1987), „Będziesz jak piołun” (1991), „Lekcja wspólnego języka” (1999), „Tryptyk z gwiazdą” (2006) oraz kilku antologii poetyckich, m.in. „Wierchom, halom, smrekom… Góry w twórczości poetów lubelskich” (1995), „Pięć wieków poezji o Lublinie” (2002) i „Łaski pełna. Antologia polskiej poezji Maryjnej (2011), a także dwóch tomów szkiców literackich: „Słowa i twarze” (2004) i „Klucze i słowa” (2011). Ponadto był współautorem i redaktorem pracy zbiorowej pt. „Lublin literacki 1932-1982. Szkice i wspomnienia”. Lublin 1984. Od 1985 do 2014 pełnił funkcję sekretarza redakcji kwartalnika  „Akcent”. Aktualnie jest sekretarzem Zarządu Wschodniej Fundacji Kultury „Akcent”. Za pracę literacką i społeczną otrzymał, m.in. ,Nagrodę literacką im Józefa Czechowicza  (dwukrotnie 1968, 1974), Nagroda Główna im. J. Łobodowskiego (1999), Nagroda literacka „Głosu Nauczycielskiego”, 1989, Nagrodę im. Witolda Hulewicza, (2006), Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego „W uznaniu zasług dla Kultury Polskiej”, (2008), Złoty Krzyż Zasługi (1990 i po raz drugi 2005), Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2009).