wtorek 27 maja 2014 r.
o godz. 18.00
Teatr Kameralny w Lublinie
Tadeusz Różewicz
Śmieszny staruszek
Wstęp wolny
Teatr Kameralny w Lublinie: Jak cierń
Tadeusz Różewicz napisał „Śmiesznego staruszka” w 1963 roku i przypomnienie tego wydaje się istotne. Bowiem lata, które upłynęły od owego czasu oraz przemiany społeczne i obyczajowe, jakie zaszły w naszym kraju i w nas samych sprawiają, że inaczej dziś odczytujemy ów dramat, inaczej nań patrzymy. Wtedy ów tytułowy staruszek mógł rzeczywiście wydawać się śmieszny, dziwaczny, a opisana w sztuce sytuacja wręcz groteskowa.
Dziś jednak, gdy obowiązuje wszechobecny kult młodości, a ludzie starzy spychani są już nawet nie na margines, lecz wręcz gdzieś jeszcze dalej, bohater sztuki jawi się nam jako postać bez mała tragiczna. Tym bardziej, że zdaje się nie rozumieć o co właściwie jest oskarżany i za co postawiony przed sądem. Niejednoznaczny jest też nasz stosunek do niego. Z jednej strony możemy mu współczuć, bowiem samo życie podpowiada, jak łatwo dziś stać się ofiarą pomówień, nieuzasadnionych oskarżeń oraz prowokacji i jak złudne bywa poczucie prywatności. Z drugiej jednak –
towarzyszy nam wrażenie, iż być może rzeczywiście zbliżył się niebezpiecznie do cienkiej linii oddzielającej zachowania dopuszczalne od występku. Jan Wojciech Krzyszczak nie daje nam jednoznacznej odpowiedzi. Wyznacza publiczności rolę swego rodzaju ławy przysięgłych, która ma wydać werdykt. A każdy wchodzący w jej skład musi wcześniej rozważyć sprawę we własnym sumieniu. I nie będę udawał, że jest to proste. Długo po opadnięciu kurtyny zastanawiałem się nad tym, jak zagłosowałbym jako przysięgły i wciąż nie mam jeszcze stuprocentowej pewności. I to jest duży walor tej realizacji. Dobrze, że wciąż powstają spektakle, które nie ulatują ze świadomości natychmiast po zakończeniu, lecz tkwią w nas jak cierń.
Również od strony artystycznej spektakl w pełni zadowala. Jan Wojciech Krzyszczak nie pozwala zapomnieć, że należy do elitarnego grona najlepszych polskich monodramistów. „Śmieszny staruszek” to bowiem w gruncie rzeczy monodram, czy – mówiąc inaczej – jeden długi monolog. Co prawda występują w nim inne postacie, że wspomnę o irytująco wiarygodnych Krystynie Szydłowskiej i Jolancie Deszcz-Pudzianowskiej czy imponującej ruchową sprawnością Julii Siegiedzie, ale ciężar spektaklu spoczywa jednak na postaci tytułowej. A Krzyszczak prowadzi ją wręcz znakomicie; świetnie oddając jej niejednoznaczność i nadzwyczaj umiejętnie różnicując nastroje.Przypomina – banalną skądinąd, ale zbyt często zapominaną prawdę – jak ważny w teatrze jest aktor. Także dlatego ten spektakl trzeba zobaczyć.
Andrzej Z. Kowalczyk
www.kurierlubelski.pl
_______________________________________________
___________________________________________________________
Teatr Kameralny w Lublinie – pierwszy lubelski prywatny teatr zawodowy. Działa nieprzerwanie od 20 lat na scenie Domu Kultury Lubelskiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Powstał w 1992 roku. Jego twórcą i dyrektorem, aktorem i reżyserem wielu spektakli jest Jan Wojciech Krzyszczak, od lat związany z Teatrem im. Juliusza Osterwy w Lublinie, także przed laty realizator cieszących się olbrzymim powodzeniem monodramów, jak np. Konopielka według prozy Edwarda Redlińskiego, Dzieje Lejzorka Ilji Erenburga i Obrona Sokratesa Costasa Varnalisa.
Teatr Kameralny w Lublinie wystawił już 18 premier i mnóstwo spektakli adresowanych przede wszystkim do młodzieży szkolnej i mieszkańców Lubelszczyzny.
W jego repertuarze były m.in.: Romanca Jacka Chmielnika, Edukacja Rity Willego Russela, Pchła Szachrajka i Czerwony Kapturek Jana Brzechwy, Jaskółeczka Tadeusza Słobodzianka, Odprawa posłów greckich Jana Kochanowskiego, Tartufe czyli Obłudnik Moliera, Śluby panieńskie i Zemsta Aleksandra Fredry, Makbet Williama Szekspira, Ania z Zielonego Wzgórza Lucy Maud Montgomery, Szatan z siódmej klasy Kornela Makuszyńskiego, Raj Eskimosów (Audiencja III) Bogusława Schaeffera, Kirelejson (według powieści Konopielka) Edwarda Redlińskiego, Emigranci Sławomira Mrożka, Dzieje Lejzorka Rojtszwańca Ilji Erenburga i Tajemniczy ogród Frances Hodgson Burnett. Premiera Śmiesznego staruszka Tadeusza Różewicza miała miejsce 21 maja 2012 r. w sali widowiskowej Domu Kultury LSM z okazji 20-lecia Teatru Kameralnego.
Większość tych przedstawień reżyserował dyrektor Teatru Kameralnego Jan Wojciech Krzyszczak, ale gościnnie reżyserowali też: Włodzimierz Fełenczak, Andrzej Żarnecki i Paweł Łysak. Scenografię do spektakli przygotowywali: Teresa Targońska, Liliana Jankowska, Ireneusz Salwa, Andrzej Żarnecki, Janusz Sianko i Krzysztof Kain May. Spośród aktorów najczęściej współpracują z Teatrem Kameralnym: Jolanta Rychłowska, Tomasz Bielawiec, Marek Fabian, Andrzej Golejewski, a także artyści Teatru Muzycznego w Lublinie: Krystyna Szydłowska, Andrzej Sikora i Patrycjusz Sokołowski oraz Beata Pietroń, Paulina Połowniak, Julia Siegieda, Krystyna Górska, Łukasz Szymanek i Adam Organista.
Spektakl przeznaczony dla osób powyżej 16 lat