Wernisaż i koncert
w poniedziałek 13 marca 2017 r. o godz. 18.00
Wstęp wolny
Krystyna Głowniak – Malarstwo
Koncert zespołu Red Shoes Acoustic
pod kierunkiem Krzysztofa Rogowskiego
Prowadzenie wieczoru Ewa Hadrian
realizacja filmu – Zenon Krawczyk
Poezja obrazu
– o malarstwie Krystyny Głowniak
Krystyna Głowniak jest postacią niezwykle ważną w kulturalnym środowisku Lublina, jest osobą obdarzoną wieloma talentami. Niezwykłe przymioty intelektualne, dar wymowy, wrodzone umiejętności managerskie powodowały, że była wyróżniana przeróżnymi funkcjami zawodowymi i społecznymi, zarówno jako pedagog, jak i animator życia kulturalnego w tym niezwykłym mieście pełnym zabytków i śladów wielkiej historii. Jednak jeden z talentów zdołał zyskać sobie szczególne miejsce w biografii i sercu tej bardzo bogatej osobowości. Jest to talent plastyczny, talent wyrastający z wielkiej wrażliwości na piękno, a może sam będący źródłem tej wrażliwości, która doprowadziła Krystynę Głowniak do umiłowania sztuki, już nie tylko jako człowieka nauki, obserwatora i miłośnika, ale kogoś, kto związał swe życie ze sztuką na zasadzie ogromnej profesjonalnej bliskości.
Pośród obowiązków naukowych, społecznych, rodzinnych i życiowej codzienności jej talent artystyczny trwał i domagał się swojej realizacji w formie dzieł. Będąc z wykształcenia filologiem i historykiem sztuki Krystyna Głowniak stała się z czasem artystką-malarką w pełni dojrzałą, świadomą swego powołania – pogłębiając nieustannie swoje twórcze doświadczenie realizowała w sposób coraz doskonalszy swoją wizję obrazowej rzeczywistości.
Krystyna Głowniak w różnych okresach zajmowała się malarstwem, rysunkiem, ale i ilustracją i malarstwem ściennym. Jej twórczość ulegała wielu przeobrażeniom – nie zmieniał się jednak świat, który tworzyła w swoich obrazach i który jest ciągle w jej twórczości obecny. Jest to świat wizji poetyckiej. Dzięki poetyckiej wizji jej styl jest autentyczny, rozpoznawalny, pozbawiony jakiejkolwiek maniery.
Obrazy artystki są wyrazem doświadczenia poetyckiego – są jakby zapisem zatrzymanych w pamięci widoków, wizerunków miejsc i ludzi, fragmentów realnej i nierealnej rzeczywistości. Jednak ten poetycki collage, zbudowany misternie z elementów pełnych znaczeń – zachowuje z góry wyznaczony porządek, który otwiera drogę do przeżycia. Każdy z obrazów Krystyny Głowniak jest jakby podróżą – w sensie realnym i w sensie duchowym (częste podróże artystki, te całkiem realne, nie pozostają chyba bez wpływu na kształt jej twórczości).
Jednak wizja artystyczna, którą tchną obrazy, to podróż w poetyckiej czasoprzestrzeni, w której przestrzeń jest jedna i czas jest jeden – przeszły i teraźniejszy – trwający w jedności obrazu.
W obrazach Krystyny Głowniak dobór wizualnych „słów” i znaków, tak jak w poetyckiej frazie, podlega najwyższej selekcji mającej na celu trafność wyrażania. Twórczość artystki, tak bardzo przylegająca do jej osobowości, jest wyrazem ciągłego dążenia do perfekcji.
Literackość prac Krystyny Głowniak, będąca dobrym przykładem horacjańskiej zasady jedności poetyckiego i malarskiego obrazu „Ut pictura poesis”, manifestuje się w jeszcze jeden sposób – artystka tworzy obrazy i rysunki nawiązujące wprost do dzieł literackich. Głębokie odczucie nastroju prozy Brunona Schulza ukazuje duży cykl prac „Świat według Schulza” zrealizowany na początku lat dziewięćdziesiątych. Niezwykle istotnym w tym względzie jest także cykl portretów Franza Kafki (2010-2014).
Przesycona poezją, często o zabarwieniu mistycznym i religijnym, twórczość Krystyny Głowniak jest wyrazem sumy doświadczeń i przeżyć zamkniętych w malarskiej wizji, w której drogie artystce obrazy dalekich, renesansowych miast, zatrzymane w szkicowniku albo tylko „pod powiekami”, korespondują z poetyckimi widokami Kazimierza i Lublina. Prace artystki ujmują zawsze harmonią wszystkich elementów i niepowtarzalnym nastrojem, który jest esencją – źródłem poetyckiej opowieści. W malarstwie Krystyny Głowniak, jak promienie światła w jednym punkcie, skupiają się wszystkie jej talenty i doświadczenia.
Jan Pamuła – rektor Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie
Człowiek w rysunkach Krystyny Głowniak także nosi w sobie tajemnicę. Bywa zagubiony, czasem zatopiony w swoich myślach, a niekiedy staje się magiem o nadludzkiej mocy. Swym spojrzeniem, nadanym atrybutem prowokuje. Chcemy poznać jego historię, która wydaje się niezwykła, zdarzyć się może jedynie w wyobrażonym świecie. Między postaciami zachodzą też relacje, je także odczytujemy jako zagadkę, niedopowiedzenie. Artystka sugeruje, że w każdym człowieku tkwią nierozpoznawalne pokłady emocji i przeżyć, które stanowią o jego wewnętrznym bogactwie.
Miejsca, ludzie mają własną duszę. Architektura nie musi być jedynie tłem czy scenografią ona także przemawia, jej detale zaczynają ożywać, pobudzają wyobraźnię, prowokują do różnych skojarzeń. Artystce miejsce podpowiada metaforyczne odniesienie, ale pozwala ona na swobodę naszych interpretacji, tworzy dzieło otwarte, które wprowadza nas w grę znaczeń.
Lotność wyobraźni współgra znakomicie z biegłością ręki. Pewne pociągnięcia precyzyjnie podkreślają formę. Rytmika linii tworzy tony i półtony, wydobywa walor, a poprzez to światło i cień. Każda kreska to ślad, jaki zostawia Artystka. Jeżeli obraz z jego kolorem, fakturą tworzy z reguły niezależną malarską rzeczywistość, to rysunek jest indywidualnym znakiem Artysty. Czujemy, że rysunki są osobistą wypowiedzią Krystyny Głowniak, zapisem emocji, intelektualnych przemyśleń i wrażeń. Widać jednocześnie wyraźnie, że w Artystce tkwią trzy ogniwa dające pełnię – homo artifex, historyk sztuki, filolog polski, a to przekłada się na wyobraźnię, wiedzę i poetycką wrażliwość.
Dorota Seweryn-Puchalska
***
Krystyna Głowniak
– urodzona w Lublinie w 1947 r.
– absolwentka LO im. Unii Lubelskiej
– absolwentka UMCS (filologia polska), KUL ( historia sztuki),studia podyplomowe – Akademia Sztuk Pięknych im. Jana Matejki, członek ZPAP, PSNP oraz Kazimierskiej Konfraterni Sztuki, Stowarzyszenia Wspólnota Polska.
Pełniła przez kilka lat odpowiedzialną funkcję dyrektora Zespołu Szkół Plastycznych im. Cypriana Kamila Norwida. Opracowała programy autorskie nauczania rysunku i malarstwa dla potrzeb tej szkoły. Wypromowała Szkolę na forum ogólnopolskim udowodniając jej krakowski rodowód i organizując wystawę najlepszych prac dyplomowych w Pałacu Sztuki w Krakowie.
Prace artystki znajdują się w kilku prywatnych lub uniwersyteckich kolekcjach (Hamburg, Warszawa, Gdańsk, Amsterdam, Innsbruck, Tocushima, Ułan Bator, Astama) oraz w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym (Kamienica Celejowska), w krakowskim i lubelskim Muzeum Farmacji, w zbiorach Pałacu Opatów Oliwskich w Gdańsku, w Indiach w kolekcji Universtetu Amity.
Jest także autorką malowideł ściennych dla prywatnej kliniki w Nałęczowie, dla Szpitala im. Stefana Kardynała Wyszyńskiego w Lublinie oraz aptek w Krośnie, Radzionkowie oraz Apteki Muzeum w rodzinnym mieście. Obecnie przedstawiła projekt muralu dla Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego wykonany jako część dyplomu dla krakowskiej ASP.
Jako ilustratorka figuruje w Gabinecie Rycin Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kolekcja jej rysunków została zakupiona przez wspomnianą bibliotekę.
Twórczość Krystyny Głowniak została utrwalona w kilku filmach Telewizji Polskiej Lublin.
Jest autorką czterech ksiażek: Provincia Addormentata, Album malarstwa oraz Notes – Pułapka czasu, Bruno Schulz – Inspiracje (edycja limitowana dla potrzeb ASP Kraków).
Jest Mistrzem Mowy Polskiej oraz członkiem honorowej Akademii Mistrzów, posiada tytuł Zasłużonej dla Kultury Polskiej, otrzymała Nagrodę MKiS za osiągnięcia w zakresie edukacji, medal Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubelskiego oraz Nagrodę Prezydenta Miasta Lublin z okazji Jubileuszu.
Wystawy zagraniczne: Kopenhaga, Hamburg, Amsterdam, Sztokholm, Nantes, Drohobycz, Igualada (Hiszpania), Ułan Bator, Jerozolima, prezentowała prace w Galerii Uniwersytetu Amity w Indiach, Kazachstan.
Wystawy i wydarzenia w Polsce: Ogólnopolskie Triennale Akwareli w Lublinie, Wystawa Pasteli w BWA w Nowym Sączu, galeria BWA w Lublinie, „Pejzaże mistyczne i zwyczajne” w Muzeum Nadwiślańskim w Kazimierzu Dolnym, podróż do Drohobycza i udział w międzynarodowej sesji Pogranicze kultur z okazji 50 rocznicy śmierci Bruno Schulza , Pałac Opatów Oliwskich, Muzeum Regionalne w Łęcznej, Wschodni Salon Sztuki, Ratusz w Otwocku, „Pejzaże z Senneville” w Kuncewiczówce w Kazimierzu nad Wisłą, „Notatki z prowincji” w Małej Akademii Sztuki w Lublinie, Muzeum Farmacji w Krakowie i Lublinie, Forum Farmacji Polskiej, nagroda „Złoty moździerz” za popularyzację tematyki aptekarskiej w malarstwie, Pałac Poznańskich w Łodzi, Galeria Wirydarz Piotra Zielińskiego, Galeria Radia Lublin, Biblioteka im. H. Łopacińskiego w Lublinie, galeria Attavanti w Jarosławiu, udział w wystawach zbiorowych, także w jubileuszowej ZPAP, w 2016 r. w Muzeum Nadwiślańskim.
2013 – prestiżowa wystawa w Pałacu Towarzystwa Sztuk Pięknych w Krakowie (100 prac), wystawa Między Lublinem a Wenecją w Nadrzeczu w Fundacji Kresy 2000,
2014 – wystawa Solaris w Lubelskim Parku Naukowo-Technologicznym podczas międzynarodowej konferencji Urzędu Marszałkowskiego Województwa Lubelskiego oraz w Norwidianum Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
2015 – Chorzowskie Centrum Kultury – wystawa „Inspiracje literackie” podczas 15 Gali Finałowej Mistrzostw Mowy Polskiej pod patronatem Prezydenta RP; Wystawa w Japonii – Greeting from Poland, Tokushima – Bunri University oraz w Kazachstanie,
2016 – zorganizowała Ogólnopolski Plener w Krainie Rumianku w Hołownie dla artystów z Krakowa, Opola, Warszawy i Częstochowy; przygotowała znaczące wystawy indywidualne w Kazimierzu Dolnym: w galerii Sztuki Współczesnej w Domu Michalaków (malarstwo) oraz rysunek w galerii KOKPIT.
Prowadzi studio Malarnię w Rynku Starego Miasta w Lublinie, gdzie spotyka się z seniorami, młodzieżą, gośćmi zagranicznych i krajowych uczelni. Tam przygotowywane są filmy – „Rozmowy o sztuce” dostępne w telewizji internetowej, oraz film promujący Kazimierz Dolny poprzez malarstwo, fotografię i rysunki autorki.