Spotkanie odbędzie się
w poniedziałek 22 października 2018 r. o godz. 18.00
Wstęp wolny

Spotkanie autorskie

Józef Zięba

Kamienie odrzucone przez budowniczych Polski Ludowej

ulotka.pdf

Pierwszego października 1951 roku zapełniliśmy sale wykładowe i długie uniwersyteckie korytarze. Zakupiliśmy białe czapki, by zamanifestować, że jesteśmy studentami Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, który dał nam jedyną szansę zdobywania wyższego wykształcenia. Było nas, pierwszoroczniaków, ponad tysiąc (w tym polonistów, dziewcząt i chłopaków 252). Nieco mniej liczni, ale „zadomowieni” już byli studenci drugiego roku akademickiego. Jak my, oni też przybyli na KUL z różnych krańców Polski Ludowej, która tu, w Lublinie, jako Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego (PKWN), rozpoczynała swój byt. O tym uczono nas w szkołach.
Prawie wszyscy rozpoczynający na KUL-u studia w latach 1950/1951 i 1951/1952 opierali się wpływom komunistycznej propagandy, nie zasilając szeregów Związku Młodzieży Polskiej (ZMP). To zamykało nam drogę dalszego kształcenia na państwowych wyższych uczelniach. Z różnych źródeł docierały do nas wiadomości, że jest jeszcze Katolicki Uniwersytet Lubelski…
Nasze pokolenie przyszło na świat w Niepodległej II Rzeczypospolitej, która została zapisana trwale w dziecięcej pamięci i świadomości. Nałożyły się na nią obrazy wojny i klęski; niemieckiej, a u wielu z wywózką na Sybir sowieckiej okupacji. Niektórzy utracili w czasie wojny któregoś z rodziców. (Najczęściej ojców zamordowanych w Katyniu.) Spora grupa w wieku kilkunastu lat została wyrwana z miejsc urodzenia i osiedlona na tzw. Ziemiach Odzyskanych.
W 1944 roku, gdy ks. Antoni Słomkowski, pełniący od 2 sierpnia obowiązki rektora KUL, wydał „Odezwę”, w której napisał: „Uniwersytet przystępuje do pracy, skoro to tylko jest możliwe, by kształcić nowe szeregi młodzieży i wypełnić zdziesiątkowane kadry inteligencji polskiej”, a PKWN w ogłoszonym 22 lipca tego roku Manifeście zapewniał, że: „Jednym z najpilniejszych zadań Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego będzie na terenach oswobodzonych odbudowa szkolnictwa i zapewnienie bezpłatnego nauczania na wszystkich szczeblach”. — Mieliśmy po lat kilkanaście. — Trwała wojna. (…)

Józef Zięba, Dlaczego nie zlikwidowano Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w okresie PRL?, s. 7-9, Wydawnictwo POLIHYMNIA, Lublin 2018 

Józef Wiesław Zięba ur. 15 sierpnia 1932 r. w Powursku na Wołyniu. W 1951 r. ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Czarnieckiego w Chełmie, studia polonistyczne w 1955 r. na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 1974 r. uzyskał doktorat w Instytucie Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. Organizator i wieloletni kierownik Muzeum im. Józefa Czechowicza w Lublinie.
Wydał dziewięć tomików wierszy: Stęskniony krokodyl, 1957, wyd. II 2017; Wierność cieni [współautor Stanisław Weremczuk] 1961; Zasiew soczysty 1965; Świadectwo istnienia 1970; Z dalekich wypraw 1972; Wiersze wybrane 1992; Wszystko co ziemskie pozostawiam ziemi 2002; Był człowiek, w którym moja ziemia ujrzała, że jest związana z niebem [poemat, wydanie albumowe] 2014; Po Italii 2018. Powieść: Dzierżak, 1978. Ruch teatralny na wsi 1918-1939 (skrócona wersja rozprawy doktorskiej) 1976; Szklaneczka króla Stasia i inne lubelskie opowieści 1977, wyd. II 1983; Wspaniały dar króla i inne lubelskie opowieści 1996, Wspaniały dar króla. Poeta burmistrz i inne lubelskie opowieści 2003, Tajemnice lubelskiego koziołka. Dwadzieścia jeden opowieści. Wydanie jubileuszowe na 700-lecie Królewskiego Miasta Lublina 2016. Dzieje jednego obrazu. Opowieść o cudownej ikonie Matki Boskiej Chełmskiej 2005. Rozmowy o Józefie Czechowiczu 2006; Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Narodziny Uczelni 2008; Cykl wspomnieniowy: Znad Stochodu. Wspomnienia wołyńskie 2001, wyd. II 2017; Miasto ocalenia 2005; Lublin, miasto przeznaczenia [cz. 1 2007, II i III, 2012]; Opowieść o długim żywocie i przedwczesnej śmierci lubelskiej fary 2014; Kiedy pan Belina na karkach Moskali wjechał do Lublina 2015; Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Powstanie i odrodzenie Uczelni, Lublin 2018. Dlaczego nie zlikwidowano Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w okresie PRL? Lublin 2018.