11 lutego – Spotkanie i promocja albumu grafik Zbigniewa Jóźwika MADONNY

Spotkanie odbędzie się
w poniedziałek 11 lutego 2019 r. o godz. 18.00

Wstęp wolny

Spotkanie i promocja albumu grafik

ulotka.pdf

KSIĄŻKA W SŁUŻBIE PIĘKNA
PIĘKNO W SŁUŻBIE PRAWDY
PIĘKNO l PRAWDA RAZEM ŚPIEWAJĄ ŁASKI PEŁNIEJ

Bóg jest Prawdą. Bóg jest Pięknem.
„Piękno jest blaskiem prawdy” (Platon).
Teologu! Poeto!
Mówcie, piszcie, śpiewajcie o Bogu!
Niech wasze słowo będzie piękne.
Także o Panu Naszym Jezusie Chrystusie.
Również o Jego Najświętszej Matce.
Piękno przemawia także obrazem.
Piękno obrazu zachwyca barwami.
Nie tylko!
Jóźwik przekonuje, że także kreskami.
Kreskowane Jóźwikowe Madonny!
Czytam Łukaszowe słowo o pełnej łaski Służebnicy Pańskiej
i klękam w zdumieniu
przed głębią Misterium Wcielenia.
Staję przed obrazem Matki Pana
malowanymi barwami;
także klękam kontemplując w zachwycie
bezmiar Bożej miłości i wybrania.
Powoli kartkuję kreskową grafikę
oddaną w służbę zwiastowania Dobrej Nowiny
o Jezusowej i naszej Matce.
Wielbi dusza moja Pana, wielbi razem z Nią,
wielbi także Ją.
Dziękuję też z Nią i za wszystkich,
którzy o Niej mi mówią
pięknym słowa, barw i kreski.

O. Stanisław Celestyn Napiórkowski, franciszkanin,

emerytowany profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego

Matka Boża Nieustającej Pomocy
Kościół farny w Poznaniu. Matka Boża Nieustającej Pomocy wybrała tę świątynię na swój dom. Poznański obraz jest kopią, a namalowany został w roku 1952 przez prof. Władysława Ukleję z Gliwic w oparciu o rzymski wizerunek. Koronacji obrazu dokonał, za zgodą papieża Jana XXIII, biskup Antoni Baraniak 11 października 1961 r.

Marka Boża Ostrobramska
Wizerunek Matki Bożej Ostrobramskiej powstał prawdopodobnie w latach 1620-1630. Uroczystość koronacji odbyła się 2 lipca 1927 r. Aktu włożenia korony na skronie Maryi dokonał Aleksander kardynał Kakowski w obecności Prezydenta Ignacego Mościckiego i Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego.

Zbigniew Jóźwik

ZBIGNIEW JÓŹWIK
Przyrodnik, artysta grafik, polarnik i bibliofil.
Zbigniew Jóźwik urodził się 19 stycznia 1937 r. w Opolu Lubelskin rodzice, Feliks i Sabina z Kalinowskich, mieszkali wówczas w Wandalinie blisko Opola. Prowadzili tam niewielkie gospodarstwo rolne, a ojciec zajmował się kołodziejstwem. W 1949 r. rodzina przeniosła się do Lublina, gdzie zamieszkała na ówczesnym przedmieściu Węglinie w Jóźwiczówce l. W nowym miejscu Jóźwikowie utrzymywali się z ogrodnictwa.
Szkołę podstawową Zbigniew Jóźwik ukończył w Lublinie, a następnie uczył się w Technikum Przemysłu Spożywczego, które ukończył w 1954 r. Następnie przez dwa lata (1954-1956) odbywał nakaz pracy w „Browarze Brauliński” pod przymusowym zarządem państwowym w Piotrkowie Trybunalskim na stanowisku piwowara. Po powrocie do Lublina w latach 1957-1962 odbył studia chemiczne i biologiczne w Uniwersytecie Marii Curie -Skłodowskiej w Lublinie.
W roku 1971 uzyskał tytuł doktora nauk przyrodniczych na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi UMCS na podstawie rozprawy Własności antybiotyczne 42 szczepów flory jelitowej lorw Galleria mellonella L. w stosunku do Mycobac-terium species napisanej pod kierownictwem prof. Adama Paszewskiego.
W latach 1962-2003 pracował jako nauczyciel akademicki na stanowisku adiunkta w Zakładzie Fizjologii Roślin UMCS. Prowadził badania naukowe nad substancjami biologicznie czynnymi o charakterze przeciwgruźliczym oraz skażeniem naturalnego środowiska metalami ciężkimi w Polsce i na Spitsbergenie. W latach 1987-2000 odbył sześć wypraw naukowych za Zachodni Spitsbergen. Opublikował blisko 50 prac naukowych.
Zbigniew Jóźwik jest także znanym i uznanym artystą oraz krytykiem sztuki i bibliofilem. Jego dorobek piśmienniczy z zakresu krytyki sztuki i bibliofilstwa to około 90 esejów i artykułów. Wydał 12 tek ekslibrisów i 6 tek grafik oraz dwa tomiki poezji własnej twórczości.
Uprawia grafikę artystyczną i użytkową oraz rysunek. Nadaje kształt graficzny drukom bibliofilskim i książkom. Wykonuje ilustracje, głównie do tomików poezji. Ilustrował m.in. utwory Karola Wojtyły, Czesława Miłosza, Sergiusza Riabinina, Waldemara Michalskiego, Henryka Makowskiego, Waldemara Oskiery, Stanisławy Burdy i Tadeusza Chabrowskiego. Opracował także graficznie, zdobiąc rysunkami i linorytami, fundamentalne dzieło Sióstr Niepokalanek Z dawna Polski Tyś Królową – sanktuaria Maryjne w Polsce (Szymanów 1983 -1999).
Jóźwik w zakresie grafiki ma w swoim dorobku blisko 800 ekslibrisów i 400 grafik, rytowanych głównie w technice linorytu. Tworzy cykle graficzne: Madonny, Krzyże, Osiedla ludzkie, Procesy stawania się, Portrety pisarzy i poetów, Zielnik i Spitsbergen. Szereg grafik poświęcił motywom religijnym.
Uczestniczył w licznych wystawach zbiorowych w kraju i za granicą. Prezentował swoje prace na blisko 90 wystawach indywidualnych w kraju oraz w Słowenii, Niemczech, Czechach, Ukrainie, Litwie, Estonii, Danii i Hiszpanii.
Uzyskał wiele nagród, dyplomów i wyróżnień w licznych konkursach w Polsce i za granicą. Otrzymał m.in. Złoty medal i tytuł akademika Accademia Italia delie Arti e del Lavoro (Włochy, 1980); nagrodę Błogosławionego Brata Alberta Adama Chmielowskiego za wybitne osiągnięcia w grafice religijnej (1985); Nagrodę im. Witolda Hulewicza za całokształt twórczości (2014); nagrodę Bibliofilów Polskich za twórczość ekslibrisową (2011); nagrodę artystyczną „Angellus” za całokształt twórczości (2017); nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za całokształt twórczości (2017);, Nagrodę św. Franciszka z Asyżu z wpisaniem do Księgi Dobrodziejów Prowincji Franciszkanów Konwentualnych w Krakowie (2007); nagrody Prezydenta Miasta Lublin, Medal 700-lecia Miasta Lublin (2018) oraz liczne nagrody w konkursach krajowych i międzynarodowych za grafiki i ekslibrisy.
Zbigniew Jóźwik otrzymał liczne odznaczenia państwowe, wojewódzkie i honorowe: Krzyż Oficerski i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Komisji Edukacji Narodowej, Order Białego Kruka ze Słonecznikiem.
Prowadzi bardzo aktywną działalność społeczną, kulturalną, organizatorską i organizacyjną. Jest członkiem licznych towarzystw: Towarzystwa Bibliofilów Polskich w Warszawie (członek honorowy), Klubu Polarnego Polskiego Towarzystwa Geograficznego, Lubelskiego Towarzystwa Miłośników Książki (wiceprezes), Towarzystwa Biblioteki Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Lublinie (założyciel i członek honorowy). Jest także członkiem zagranicznych stowarzyszeń: Druśtwo Ekslibris Sloveniae (członek honorowy) i Deutsche Exlibris Gesellschaft.
Ma żonę Barbarę, syna Macieja, córkę Magdalenę, wnuczki bliźniaczki -Sabinę i Aleksandrę i prawnuczkę Mię Helenkę.
Mieszka w Lublinie w Jóźwiczówce II.

Publikacje artystyczne i literackie (niektóre):

• Ekslibris lubelski w latach 1901-2001 [w.] Życie artystyczne Lublina 1901-2001, Lublin 2001, s. 117-124.
• Przyroda w twórczości literackiej Wincentego Pola w świetle koncepcji Sergiusza Riabinina [w:] Obrazy natury i kultura. Studia o Wincentym Polu a linea, Wrocław 2015, s. 403-412.
• Książki, książki, książki…, „Akapit”, t. 7 (2012), s. 93-97.
• Kapituła Orderu Białego Kruka ze Słonecznikiem, „Akapit”, t. 6 (2001), s. 46-51.

Publikacje naukowe:

• Własności antybiotyczne 42 szczepów flory jelitowej larw Galleria mellonella L. w stosunku do Mycobacterium sp., „Ann. Univ. Mariae Curie Skłodowska, Sec. C., vol. XXVIII, 1972, 8, s. 76-89.
• Haevy metals in plants and soil bacteria [w:] The geografical environment ofNW part Wedel Jarlsberg land (Spitsbergen, Svalbard), Lublin 2013, s. 304-315.
• Prqtki gruźlicy – pasja życia wielu badaczy [w:] Walka z gruźlicą u ludzi i zwierząt
w Polsce, Warszawa 2012, s. 169-174.

Zdzisław Bieleń