22 października – Gwiazdy i gwiazdeczki kabaretu CZART

Wieczór wspomnień i koncert
we wtorek 22 października 2019 r. o godz. 18.00
Wstęp wolny

Gwiazdy i gwiazdeczki kabaretu CZART

Wieczór wspomnień, KONCERT i promocja książki

STANISŁAWA JANA DĄBROWSKIEGO

W programie udział wezmą:
Zofia Wronko, Teresa Gajkoś, Danuta Wójtowicz i Jacek Abramowicz

Prowadzenie
Stanisław Jan Dąbrowski

Dokładnie sześćdziesiąt lat temu z podziemnych czeluści kawiarni „Czarcia Łapa” na lubelskiej Starówce wyłonił się CZART. Nie był to jednak przedstawiciel piekieł, którego wypalona łapa była znakiem firmowym staromiejskiego lokalu, a amatorski teatrzyk satyryczny, popularnie zwany kabaretem. Jego twórcami byli dziennikarze poczytnej w naszym mieście popołudniówki „Kurier Lubelski”: Andrzej Malinowski i Ryszard Nowicki. Trzecim „ojcem chrzestnym” nowo narodzonego „czarciątka” został popularny już wtedy w Lublinie muzyk i kompozytor Jacek Abramowicz.
Pierwszy artystyczny start kabaretowego CZARTA odbył się oczywiście, w kawiarni „Czarcia Łapa”, a program nosił tytuł Leg/l/endy lubelskie autorstwa młodego, doskonale zapowiadającego się naukowca UMCS Władysława Ćwika, pseudonim Władysław Ziemian.
W niedługim czasie na pomoc obdarzonemu poczuciem humoru naukowcowi z UMCS pośpieszyli Kazimierz Łojan i kilku innych autorów. Wkrótce w Lublinie zjawił się Tytus Wilski, aktor, reżyser, choreograf, a także karbowy (jak mówił sam o sobie), jako że pilnował, żeby artyści nie przywiązywali się zbytnio do wysokoprocentowych trunków podczas prób. Tytus szybko przygotował kolejne premiery. Zmienił się także i powiększył zespół wykonawców. Z aktorów najczęściej pojawiających się na estradzie „Czarciej Łapy” należy wymienić: Irenę Kozerską, Lucynę Sienkiewicz, Danutę Wójtowicz oraz Zofię Wronko, a z panów: Jerzego Beera, Mirosława Dereckiego, Leszka Kosińskiego, Bogdana Kunę i Jana Welika. Pierwsze kroki na drodze do późniejszej wielkiej artystycznej kariery stawiali właśnie na czartowskiej estradzie Kazimierz Grześkowiak i Piotr Szczepanik. Swój sceniczny debiut na scenie staromiejskiego kabaretu mieli późniejsi „gongowcy” Barbara Michałowska i Andrzej Rozhin. Zadebiutował także późniejszy „żelazny” kompozytor czartowskich piosenek Jerzy Malt.
Kabaret CZART działał przez czterdzieści lat i wystawił ponad czterdzieści premier. Ilu widzów obejrzało jego programy? Tego, niestety, nawet sam czart nie potrafi obliczyć. Bawił on, śmieszył i wzruszał nie tylko widzów Lublina, ale także mieszkańców wielu miast całego kraju. Zawsze jednak pozostawał wierny swojemu miastu i staromiejskiej kawiarni „Czarcia Łapa”, gdzie się narodził i „mieszkał” przez dziesiątki lat…

Stanisław Jan DĄBROWSKI (1947-)
(ps. Jan Dąbski) publicysta, redaktor SD RP, b. aktor estradowy, pedagog kultury, reżyser teatralny, urzędnik samorządowy i państwowy służby cywilnej.
Absolwent Wyższego Studium Teatralnego w Warszawie (reżyseria), Wydziału Pedagogiki i Psychologii oraz studiów podyplomowych Wydziałów Politologii i Filozofii UMCS.
Były pracownik artystyczny lubelskich instytucji kulturalnych: Domu Kultury Kolejarza (1967-1986), Domu Żołnierza (GKO 1972-1974), Estrady Lubelskiej (1972-1976), Teatru Muzycznego (1974-1978) i Teatru im. Juliusza Osterwy (1979-1980). Zastępca dyrektora Wydziału Kultury i Sztuki Urzędu Marszałkowskiego (1999-2002) i dyrektor Wydziału Polityki Społecznej Urzędu Wojewódzkiego w Lublinie (2002-2007). Od 2017 r. sekretarz Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy RP w Lublinie. Autor kilkunastu książek z historii lubelskiego harcerstwa i innych. Odznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim OOP, KEN, Zasłużony dla Kultury Polskiej, Srebrnym Medalem Zasłużonemu Kulturze Gloria Artis. Laureat dziennikarskiego wyróżnienia „Młody Dinozaur 2018”. Trzykrotnie wyróżniany Dyplomem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Stanisław Dąbrowski od dziecięcych lat był członkiem różnych zespołów artystycznych: tańca ludowego, teatralnego i estradowego przy Domu Żołnierza w Lublinie (1954-1972), recytatorskiego, teatralnego i wokalnego przy Technikum Mechanicznym w Lublinie (1962-1967), wojskowego estradowego „Ziemi Lubelskiej” w Lublinie (1965-1972), Teatru TOR przy Domu Kultury Kolejarza w Lublinie (1969-1986), Tańca Ludowego KOS w Krasieninie (1978-1996). Jednocześnie współpracował z wieloma grupami amatorskimi i zawodowymi w charakterze aktora, recytatora, solisty, reżysera, scenarzysty. W l. 1972-1976 był artystą Estrady Lubelskiej; w l.1967 i 1974-1979 Teatru Muzycznego. Przez 14 lat był kierownikiem artystycznym Teatru TOR (1972-1986). W 1974 r. jako konferansjer jeździł w trasie objazdowej z Zespołem BREACOUT (Tadeusza Nalepy i Miry Kubasińskiej).
Pracując w urzędach: marszałkowskim i wojewódzkim w Lublinie był członkiem komisji konkursowych do wyłaniania kandydatów na dyrektorów placówek artystycznych i kulturalnych w województwie.
W l. 2000-2001 był współautorem i organizatorem prezentacji kulturalnej Województwa Lubelskiego na Wystawie EXPO 2000 w Hamburgu i promocyjnej w Meklemburgii. Był współautorem Strategii Województwa Lubelskiego w dziedzinie kultury (autor programu edukacji kulturalnej województwa).