25 lutego – Amatorski Teatr Towarzyski – Obrazki z życia II Rzeczypospolitej – na podstawie książki Melchiora Wańkowicza „Tędy i owędy”

Spektakl
we wtorek 25 lutego 2020 r. o godz. 18.00

Bilet – 15 zł – w kasie przed spektaklem lub pod nr telefonu 603 172 564

Amatorski Teatr Towarzyski

zaprasza na spektakl słowno-muzyczny

Obrazki z życia II Rzeczypospolitej

na podstawie książki Melchiora Wańkowicza „Tędy i owędy”

Reżyseria – Dariusz Boruch

Scenariusz i adaptacja – Beata Kamińska

Asystent reżysera – Ewa Górecka

Scenografia – Paweł Znamierowski

Kostiumy
– Pracownia Artystyczna „Traf” oraz Pracownia Krawiecka Elżbieta Matyjaszczyk
Wystąpią:
Jacek Bednarczyk, Dariusz Boruch, Maria Danielak, Anna Gaik-Siomak, Ewa Górecka, Irena Mazur, Mirosław Pietraś, Ewa Surdacka, Henryk Szuba, Irek Tatara, Beata Turczyniak, Grzegorz Wankiewicz

śpiew: Beata Kamińska, Andrzej Samborski
muzyka: Andrzej Skiba (gitara), Jacek Szpunar (akordeon)

Podczas spektaklu usłyszymy:
Powróćmy jak za dawnych lat, Odrobinę szczęścia, Całuję Twoją dłoń, madame, Sex appeal, Ty masz dla mnie coś, Baby, ach te baby, Oj, czyj to kiń stoit (Dumka Bohuna), Miasteczko Bełz, Jak się nie ma co się lubi, To nie jest w porządku, Co nam zostało z tych lat

Melchior Wańkowicz – „Tędy i owędy”

Tędy i owędy to jeden z ciekawszych zbiorów gawęd wydanych przez mistrza tego gatunku, jakim był Melchior Wańkowicz. Pisarz opowiada tam o swojej przeszłości w formie anegdot i zabawnych lekkich historii, choć nie zawsze kończących się szczęśliwie. Wańkowicz wspomina swoją młodość, lata wojenne oraz powojenną emigrację. Większość opisu dotyczy Warszawy i szkolnych perypetii autora. Najpewniej Wańkowicz w formie gawęd postanowił opisać te wspomnienia, by uczynić je przystępnymi dla odbiorcy. Ta forma ułatwić miała zrozumienie kontekstów społecznych, historycznych i kulturowych dla wydarzeń z życia autora. W gawędziarskiej formie odbija się też doskonale charakter autora – ucieka w dygresje, plącze ze sobą wspomnienia, narracja książki jest nieregularna. Jednocześnie liczne facecje, anegdoty i zabawne komentarze dotyczące rzeczywistości pozwalają wybaczyć Wańkowiczowi ten lekki chaos.
Zbiór ukazał się po raz pierwszy w 1961 roku. Był to czas, kiedy pisarz powrócił z emigracji. Gawędy pojawiły się w momencie, gdy popularność Wańkowicza była bardzo wysoka, z czego ówczesne władze PRL-u nie były zadowolone, a w dodatku autor stał się jednym z sygnatariuszy Listu 34, którzy protestowali przeciw ograniczeniu przydziału papieruna książki oraz przeciwko coraz mocniej postępującej cenzurze. W efekcie Melchior Wańkowicz został jesienią 1964 roku na kilka tygodni aresztowany…

Melchior Wańkowicz (1892-1974) – polski pisarz, dziennikarz, reportażysta i publicysta. Debiutował artykułami w prasie jeszcze pod zaborem rosyjskim. Pierwsze tomy reportaży i wspomnień (W kościołach Meksyku, Szczenięce lata, Opierzona rewolucja) wydał w okresie międzywojennym. Podczas II wojny światowej pracował jako korespondent wojenny przy II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, bezpośrednio po wojnie wydał swoją najbardziej znaną książkę – Bitwę o Monte Cassino – dzieło o największej bitwie tego korpusu w 1944 roku. Wydarzeniom wojennym poświęcił też m.in. tomy Wrzesień żagwiący, który przyczynił się do powstania i umocnienia legendy obrony Westerplatte; Hubalczyków i Ziele na kraterze. Bezpośrednio po wojnie przebywał na emigracji, w 1958 roku powrócił do rządzonej przez komunistów Polski. W roku 1964 podpisał tzw. List 34, z protestem m.in. przeciwko cenzurze, przez co naraził się na kilkutygodniowy areszt i proces sądowy. We wczesnym okresie twórczości używał też niekiedy pseudonimu Jerzy Łużyc. Uważany jest za jednego z najwybitniejszych reportażystów w historii literatury polskiej.