6 marca – Teatr Bez Maski – „Pilecki.Raport”

Spektakl
w piątek 6 marca 2020 r. o godz. 20.00
w sali widowiskowej Domu Kultury LSM
BEZPŁATNE WEJŚCIÓWKI – do pobrania: https://evenea.pl/event/pilecki2/
lub w Domu Kultury LSM (ilość ograniczona)

www.facebook.com/teatrbezmaskilublin/

Spektakl
Wstrząsający. Prawdziwy. Dokładny. Dokument Witolda Pileckiego.
O Auschwitz. O Polakach. O Niemcach. O życiu. O śmierci. O cierpieniu.
O strachu, walce, konspiracji i przetrwaniu.

Reżyseria – Marcin Wąsowski
Scenografia – Marta Zbańska
Muzyka – Urszula Kasprzak-Wąsowska (UrKa)
Obsada – Michał Łysiak, Urszula Kasprzak-Wąsowska, Sylwia Baran, Karolina Kowal, Marlena Żukowska, Krzysztof Petkowicz, Grzegorz Popiołek

W spektaklu mówimy słowami Pileckiego. Powracamy do wydarzeń przerażającego Oświęcimia. Wnikamy w powykrzywiane człowieczeństwo, brutalnie dotknięte zdziczeniem. Za wszelką cenę trwamy przy resztkach wrażliwości, nie popadając w nieczułą bierność i pozbawioną przyszłości obojętność. Trzymamy się człowieka, mimo że od niego (jego bezdusznej postaci) właśnie chcemy uciec jak najdalej.
Spektakl to wędrówka w przeszłość. Ale im głębiej się cofamy, tym bardziej rysujemy smutny obraz dzisiejszego świata – tych miejsc, w których brat zabija brata, w których następuje podział na tych, co żyć mogą i na tych, co żyć nie powinni, w których śmierć przychodzi bez słów, nocą, metodycznie zabierając niewinnych.
Spektakl Pilecki.Raport to świadectwa przeżycia nadziei w człowieku poddanym promieniowaniu nienawiści i okrucieństwa, to krzyk wiary w ludzką czułość, dobro i współodczuwanie. To opowieść o bohaterze. O Witoldzie Pileckim. O jego sile i poświęceniu.
Spektakl grany jest przez siedmiu aktorów. Oparty jest w całości na fragmentach oryginalnego tekstu Raportów Pileckiego, opisujących warunki panujące w obozie zagłady.
Omówienie koncepcji wizualnej
Głównym założeniem kostiumów i scenografii spektaklu Pilecki.Raport nie jest wierne odtworzenie realiów historycznych (powszechnie doskonale znanych), ale pokazanie wrażeń i emocji towarzyszących rtm. Pileckiemu (o których wspomina w swoim raporcie) oraz uniwersalizacja całej historii. Kostiumy, luźno nawiązujące do faktycznych strojów z czasu Auschwitz, uwspółcześnione i symboliczne, mają oddawać to, co główny bohater, jako więzień obozu koncentracyjnego, odczuwał i przeżywał w tamtym miejscu i czasie. „Pilecki.Raport” nie jest inscenizacją historyczną, ale opowiedzeniem autentycznej historii konkretnego człowieka-bohatera, wraz z jego poświęceniem, szaleńczą odwagą, niezłomnością i walką o zachowanie człowieczeństwa, jako historii aktualnej, mogącej rozegrać się współcześnie, w obecnych realiach społeczno-politycznych. Przyjęta konwencja spektaklu – ciągła narracja, będąca wiernym odtworzeniem treści raportu – opiera się przede wszystkim na grze aktorskiej, gestach i symbolice. Dlatego też strona wizualna utrzymana jest w minimalistycznej, ale wymownej stylistyce, a elementy scenografii ograniczone są do niezbędnych detali.

Towarzyszący spektaklowi plakat i grafika promocyjna powstała w ścisłej korelacji z przyjętą koncepcją wizualną i odnosi się do stylistyki kostiumów i scenografii. Plakat jest prosty, ascetyczny, w kolorach spektaklu, z tytułemjako jedynym elementem przykuwającym uwagę odbiorcy. Podobnie jak cały spektakl, ma bardziej nawiązywaćdo wrażliwości estetycznej współczesnej kultury, niż stanowić kalkę historyczną.
Organizator
Spektakl jest przygotowywany przez Teatr Bez Maski, który jest obecnie jednym z kluczowych projektów Fundacji Scytia. Teatr Bez Maski jest nową inicjatywą teatralną na mapie kulturalnej Lublina. Głównym trzonem zespołu aktorskiego są osoby młode w wieku studenckim, zaangażowane w działalność artystyczną i chcące wiązać z nią swoją przyszłość. Teatr Bez Maski w ciągu ostatnich miesięcy działalności stworzył dwa spektakle: Jaskinię – na podstawie twórczości Zbigniewa Herberta; Fraszki. Albo Rzeczpospolita Babińska na podstawie Fraszek Jana Kochanowskiego.
Wszelkie pytania:
Dariusz Szady, 698 380 631, dariusz.szady@gmail.com

Witold Pilecki urodził się 13 maja 1901 r. w Ołońcu w Rosji. Pochodził z rodziny szlacheckiej o tradycjach niepodległościowych. Jego dziad Józef Pilecki został zesłany na Syberię za udział w Powstaniu Styczniowym, a majątek rodzinny na Nowogrodczyźnie uległ częściowej konfiskacie. Młody Witold wychowywał się w Wilnie. Tam, jako uczeń gimnazjum związał się z ruchem harcerskim. Pod koniec I wojny światowej wstąpił do oddziałów samoobrony, które na przełomie 1918 i 1919 r. przejęły władzę w mieście, a następnie broniły go przed bolszewikami. W 1920 r. podczas wojny polsko-bolszewickiej bronił Warszawy. Po powrocie do Wilna ukończył szkołę, wstąpił do Związku Bezpieczeństwa Kraju. Zrobił kurs w Szkole Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu.
W sierpniu 1939 r. Pilecki otrzymał powołanie do wojska. Na początku września już jako podporucznik rezerwy walczył z Niemcami pod Piotrkowem Trybunalskim. 22 września bijąca się na południu kraju dywizja Pileckiego została rozbita. Witold Pilecki przedostał się do Warszawy, by podjąć działalność konspiracyjną. W okupowanej stolicy współtworzył  Tajną Armię Polską (TAP). Jako jej żołnierz powziął plan zdobycia materiałów wywiadowczych z tworzonych przez hitlerowców obozów koncentracyjnych. Bezpośrednim powodem była rosnąca liczba aresztowań wśród żołnierzy TAP oraz informacje o zbrodniczych działaniach Niemców. By dostać się do obozu Pilecki wszedł w „kocioł” podczas łapanki na stołecznym Żoliborzu. Został zatrzymany w kamienicy na ul. Wojska Polskiego 40.
Podając się za Tomasza Serafińskiego – ukrywającego się żołnierza polskiego – został wywieziony do obozu Auschwitz. Za drutami znalazł się w nocy z 20 na 21 września. Otrzymał numer 4859. Mimo nieludzkich warunków, chorób, Pilecki ps. Serafiński zbierał i przekazywał materiały wywiadowcze przez wypuszczanych na wolność więźniów. To on przygotował pierwszą tajną notę na temat ludobójstwa w Auschwitz. „Serafiński” nie ograniczał się tylko do działalności wywiadowczej i konspiracyjnej. Doprowadził do porozumienia organizacji politycznych działających w Auschwitz.
Wiosną 1943 r. Niemcy zaczęli rozpracowywać organizacje konspiracyjne w obozie. Wtedy Pilecki zdecydował się na ucieczkę. W nocy z 26 na 27 kwietnia 1943 r. zdołał zbiec wraz z dwoma współwięźniami.
W latach 1943-44 służył w oddziale III Kedywu KG AK (m.in., jako zastępca dowódcy Brygady Informacyjno-Wywiadowczej „Kameleon”- „Jeż”) i brał udział w Powstaniu Warszawskim.
W latach 1944-45 był w niewoli niemieckiej w oflagu VII A w Murnau. Po wyzwoleniu obozu dołączył do II Korpusu Polskiego we Włoszech. Jesienią 1945 roku zorganizował siatkę wywiadowczą i rozpoczął zbieranie informacji wywiadowczych o sytuacji w Polsce, w tym o żołnierzach AK i II Korpusu więzionych w obozach NKWD i deportowanych do Rosji. Prowadził również wywiad w Ministerstwie Bezpieczeństwa Publicznego (MBP), MON i MSZ. Rozważał skorzystanie z amnestii w 1947 roku, ostatecznie postanowił się jednak nie ujawniać.
8 maja 1947 roku został aresztowany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa, torturowany i oskarżony o działalność wywiadowczą na rzecz rządu RP na emigracji. 3 marca 1948 r. przed Rejonowym Sądem Wojskowym w Warszawie rozpoczął się proces tzw. grupy Witolda.
Rotmistrz Pilecki został oskarżony o: nielegalne przekroczenie granicy, posługiwanie się fałszywymi dokumentami, brak rejestracji w Rejonowej Komendzie Uzupełnień, nielegalne posiadanie broni palnej, prowadzenie działalności szpiegowskiej na rzecz Andersa oraz przygotowywanie zamachu na grupę dygnitarzy MBP.
15 marca 1948 roku rotmistrz został skazany na karę śmierci. Prezydent Bolesław Bierut nie zgodził się na ułaskawienie. Wyrok wykonano 25 maja w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej, poprzez strzał w tył głowy. Witold Pilecki pozostawił żonę, córkę i syna. Miejsce pochówku rotmistrza nigdy nie zostało ujawnione przez komunistyczne władze, prawdopodobnie zwłoki zakopano na wysypisku śmieci koło Cmentarza Powązkowskiego (tzw. kwatera Ł – łączka)…
(PAP) (fragmenty)
https://dzieje.pl/postacie/witold-pilecki-1901-1948