Za murami u Cystersów
w poniedziałek 14 marca o godz. 17:00 – Wstęp wolny
Historia zakonu, reguły zakonne, zasługi w edukacji i upowszechnianiu wiedzy, muzyka gregoriańska.
Wizyta w czterech zakonach: Krzeszów, Lubiąż, Henryków, Szczyrzyc.
Cystersi – fenomen w rozwoju cywilizacyjnym Europy i Polski.
Dlaczego fenomen? Bo w zamierzchłych czasach początkującego chrześcijaństwa w Europie, realizowali bardzo szeroki program tworzący postęp cywilizacyjny.
Bo przetrwali niemal 1000 lat i istnieją nadal.
Cystersi są katolickim zakonem monastycznym ( w odosobnieniu), reformowanym, posługującym się regułą benedyktyńską. Został założony w 1098 r. przez św. Roberta z Molesme.
Nazwa zakonu pochodzi od słowa cisterna, co oznaczało tereny podmokłe, lub bagienne, na których budowano pierwsze klasztory.
Cystersi noszą biały habit z czarnym szkaplerzem przepasanym płóciennym pasem, przez co nazywani są czasem białymi mnichami. W górnej części doszyty jest kaptur.
Cysters musiał wyrzec się bogactwa, miał być pokutnikiem, który odsuwa się od świata doczesnego, żyje w samotności i ciszy. Mnisi osiedlali się przeważnie na pustkowiach, w lasach lub w bagnistych dolinach, w miejscach bardzo oddalonych od osad, dlatego też musieli być samowystarczalni. Prowadzili własne gospodarstwa, uprawiali ziemię.
Rytm klasztornego życia wyznaczany jest każdego dnia kolejnymi dzwonkami, wzywającymi na posiłki, modlitwy, kontemplacje, a także do pracy.
W zakonie człowiek żyje czyściej, upada rzadziej, powstaje prędzej, chodzi ostrożniej, odpoczywa bezpieczniej, oczyszcza się rychlej, umiera z ufnością, odpłatę bierze obfitszą.
Na więcej ciekawych opowieści o Cystersach w Polsce ZAPRASZAMY 14 marca do DK LSM.