29 stycznia – Kino GRAŻYNA – „Atlas chmur”

godz. 18.00

Atlas chmur

Reż. Tom Tykwer, Lana Wachowski, Andy Wachowski, USA 2012 (170 min), wyk.: Tom Hanks, Halle Berry, Hugo Weaving

Największe filmowe widowisko 2012 roku, oparte na bestsellerowej epopei Davida Mitchella, którego styl krytycy porównują do estetyki dzieł Vladimira Nabokova, a oryginalną wizję świata do spostrzeżeń takich mistrzów jak Umberto Eco.

W filmie śledzimy losy postaci z różnych epok i zakątków świata, których najbardziej błahe decyzje i czyny mają daleko idący wpływ na teraźniejszość, przyszłość, a nawet przeszłość naszej planety.

Poczynając od XIX wieku poznajemy amerykańskiego notariusza – członka ekspedycji podróżującej przez Pacyfik, biseksualnego muzyka z lat 30. XX wieku, dziennikarkę żyjącą w Kalifornii w latach 70., współczesnego wydawcę z Londynu, by przenieść się do futurystycznej metropolii, gdzie bohaterami są klon oraz człowiek ocalały z apokalipsy. Film ukazuje poczynania różnych – obcych, żyjących w różnych czasach ludzi – których działania mają wpływ na przeszłe, teraźniejsze i przyszłe wydarzenia. Jak dobry uczynek może w dalekiej przyszłości doprowadzić do rewolucji, a na pozór zwykły morderca może okazać się bohaterem.

„Atlas chmur” jest ucztą  dla wielbicieli zapierających dech w piersiach opowieści przygodowych, ale także spostrzegawczych miłośników X Muzy. Każda z gwiazd występuje w filmie w kilku nierozpoznawalnych na pierwszy rzut oka wcieleniach, dając popis wirtuozerskiej gry i ironicznego dystansu do swojego dotychczasowego wizerunku.

Krytyka o filmie:

Nowy film Wachowskich, wspieranych przez Toma Tykwera, to antologia przypominająca formą ekranizację komiksu „Sin City”.

Różnicą jest jednak bogactwo stylistyki: mamy świetną komedię o uciekającym przed gangsterami wydawcy, trzymającą w napięciu historię dziennikarskiego śledztwa, piękną i tragiczną opowieść o romansie dwóch mężczyzn i o muzycznej pasji jednego z nich, futurystyczny wątek klonów w Nowym Seulu, a także mniej ciekawą historię o cywilizacji po upadku ludzkości. Wady rekompensują momentami olśniewające zdjęcia, bardzo dobra muzyka, świetny montaż oraz rola Bena Whishawa.

Marcin Zwierzchowski – Polityka

Twórcy podjęli się zadania tyleż odważnego i ambitnego, co ryzykownego. Realizując kosztujące ponad 100 mln dolarów widowisko, chcieli dosłownie wbić widza w fotel. Za wszelką cenę. W tym celu połączyli europejskie spojrzenie na kino z kojarzonym z Hollywood rozmachem. Akcję filmu umieścili w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Stworzyli kilkunastu w tym samym stopniu ważnych dla fabuły bohaterów. Scenariusz przesączyli szeregiem nawiązań do całej masy filmów, książek oraz muzyki poważnej. Trudno tu też nie dostrzec wpływów różnych nurtów filozofii i religijnych odniesień. Wszystko to sprawia, że „Atlas chmur” można analizować na wielu płaszczyznach i na różne sposoby.

„Atlas chmur” robi wrażenie przede wszystkim stroną wizualną oraz ilością znanych nazwisk, które udało się zgromadzić na planie. Wszyscy oni grają po kilku bohaterów, pojawiając się czasem tylko na kilka chwil. Charakteryzacja jest do tego stopnia doskonała (Oscar niemal murowany), że nie sposób rozpoznać ich we wszystkich wcieleniach. Z kolei warstwa wizualna nie pozostawia wątpliwości, że oglądamy jedno z najbardziej niezwykłych widowisk dekady.

Krzysztof Czapiga– Onet

Tom Tykwer oraz rodzeństwo Wachowskich zapraszają nas do spojrzenia na świat z bardzo odległej perspektyw. Zabierają nas w podróż w czasie i przestrzeni, tak że pojedynczy żywot znika zastąpiony bardziej skomplikowanym wzorem splecionych uczynków. Jednostkowa egzystencja nie jest ani końcem, ani początkiem, a zależności przyczynowo-skutkowych należy dopatrywać się na przestrzeni setek lat. Jest to wizja oszałamiająca; daje nadzieję, a zarazem przeraża.

Marcin Pietrzyk – Filmweb