od 12 do 24 lutego
Spotkania będą odbywały się o godz. 15:00
– poniedziałek 18 lutego 2013
– wtorek 19 lutego
– środa 20 lutego
– czwartek 21 lutego
– poniedziałek 25 lutego
prowadzenie: Grzegorz Jędrek – doktorant literaturoznawstwa KUL,
redaktor pisma „Dworzec Wschodni” (dworzecwschodni.pl)
Warsztaty Dedykowane wszystkim użytkownikom języka
ZAPRASZAMY
______________________________
Ramowy program warsztatów literackich
– „Żurawie 2012” kategoria: „słowo”
Grzegorz Jędrek
I nagle jest po wszystkim: w stanie oskarżenia
lecz wolny, jedziesz, jakbyś spoza wodospadu
przebił się ku prądowi czarnego strumienia
Seamus Heaney, Z granicy pisania
(…) I nikt nie odnajdzie
pod tą szerokością nas lekkich niczym
pośpiech światła w tunelu (…)
Andrzej Sosnowski, Szerokość poetycka zero
miejsce: Dom Kultury LSM
czas: 11 lutego – 24 lutego 2013 r.
trwanie: 5x 1,5 godziny
grupa docelowa: osoby powyżej 15 roku życia
Idea:
Jednym z największych osiągnięć cywilizacyjnych, najbardziej skomplikowaną technologią,
jest ludzki język. Posługując się nim w dorosłym życiu nie zdajemy sobie sprawy z jego złożoności
choć zazwyczaj opanowaliśmy już dostatecznie jego system – ortografię, gramatykę, stylistykę.
Posługiwanie się językiem nie jest proste i już starożytni poświęcali dużą część edukacji na naukę
retoryki – biegłego tworzenia komunikatu słownego. O ile we współczesnej szkole poznajemy
podstawy teoretyczne i uczymy się praktyk językowych na prostych formach, to nie uzyskujemy
podstawowej umiejętności – wrażliwości na słowo.
Wrażliwość taka pozwala na komunikację świadomą, jej wysoki poziom umożliwia
posługiwanie się słowem artystycznym – przeznaczonym do komunikowania najbardziej
abstrakcyjnych i zniuansowanych ludzkich odczuć i idei. Josif Brodski pisał, że poezja to „najwyższa
forma istnienia języka”. Tylko poprzez bliski, niemalże czuły kontakt z najwyższymi osiągnięciami
literatury jesteśmy wstanie dostatecznie rozwinąć swoje umiejętności posługiwania się językiem.
Talent – rzecz niejasna, szczególny poziom wrażliwości na słowo i otaczający świat – nie jest
rzeczą pospolitą. Jednak sam talent nigdy się nie rozwinie, jeśli nie nauczy się ćwiczyć, nie będzie
„obcował” ze swoim tworzywem. Jeśli ktoś nie jest nim obdarzony może wciąż posługiwać się
językiem na najwyższym poziomie, może tworzyć rzeczy piękne.
Wiek licealny to ostatni czas, kiedy wrażliwość językowa może się wyrobić i nie zostać
zastąpiona przez szczegółowe – posługujące się na swój, ograniczony sposób językiem – żargony
nauk i branż.
Cele:
– rozbudzenie wrażliwości językowej,
– zachęcenie do własnych prób zrozumienia literatury pięknej,
– pomoc w odkrywaniu własnej, językowej wyobraźni,
– wprowadzenie w zagadnienia poezji współczesnej,
– pomoc w konstruowaniu własnego komunikatu artystycznego,
– wprowadzenie w zagadnienia funkcjonowania czasopism, redakcji, wydawnictw i rynku
wydawniczego.
Środki:
– interpretacja poezji,
– konstruowanie własnych tekstów i dyskusje nad nimi w grupie,
– rozmowy indywidualne,
– krótkie wykłady i rozmowa na ich podstawie,
– prezentacja książek i czasopism.
Program warsztatów:
0. Pierwsze spotkanie i pierwsze zadanie
Spotkanie z grupą warsztatową, wspólna rozmowa i prośba o zastanowienie nad zadanym
wierszem.
1. Poezja a wyobraźnia – interpretacje i rozmowy o sprawach zasadniczych
Wprowadzenie w sposób czytania wiersza i w rozumienie komunikatu artystycznego a
także przygotowanie pierwszych szkiców własnego wiersza.
2. Poezja a tradycja i awangarda – czym jest i czym była sztuka słowa
Wprowadzenie zagadnień poezji w postmodernizmie i poezji tradycyjnej (klasycyzującej i
awangardowej). I o tym, co to znaczy, że wiersz nie może żyć, gdy jest wtórny. Dalsze prace
nad własnym wierszem.
3. Poezja a warsztat – tworzenie tego, co istnieje tylko w języku
Zapoznanie z tradycyjnymi i współczesnymi formami istnienia wiersza, próba zrozumienia
środków jakimi „mówi” wiersz, wprowadzenie w zagadnienie wiersza jako żyjącej istoty i
jako wytworu wyobraźni języka. Ciągła praca nad wierszem.
4. Poezja a samotność – rozmowy twarzą w twarz o tym co lepsze a co gorsze
Rozmowy w cztery oczy o tym, jaki może być wiersz, jaki nie musi, jaki wiersz się podoba a
jaki może nie być dobrze przyjęty. I rozmowy o samym wierszu.
5. Poezja a społeczeństwo – rozmowy o grupach, czasopismach, wydawnictwach i rynku
Jaka jest droga od skończonego wiersza do redakcji i jaka jest pierwsza droga z powrotem. O
tym dlaczego poeci czasem łączą się w grupy i czemu tak często zachowywali się inaczej, o
tym jak powstawały i powstają czasopisma i o tym dlaczego poezję kupuje tak mało osób.
6. Koniec wszystkich rzeczy, koniuszek języka – podsumowania i nowe początki
Wspólne spotkanie, być może prezentacja.