poniedziałek 2 czerwca 2014 r.
o godz. 18.00
Salon Literacko-Artystyczny Jadwigi Jaśkowiak
Włodzimierz Kłaczyński
Zobaczyć rzeczywistość…
Włodzimierz Kłaczyński – ur. 20 lipca 1933 r. w Żywcu. Z zawodu lekarz weterynarii. Absolwent Wyższej Szkoły Rolniczej w Lublinie (1957). Pierwsza próba literacka to wspomnienia „Między Ma-gierowem a Poprawką”, drukowane w rzeszowskich „Profilach” (1973). Laureat konkursu na opowiadanie „O Bieszczadzki Laur” (1974, 1975). Autor przeniesionej na ekran powieści „Popielec”. Po serial o tym tytule, nagrodzony na festiwalu filmowym w Chianchiano Termę, do dziś sięga Telewizja Polska.
Ponadto autor książek: „Wronie pióra”, „Anioł się roześmiał”, „I pies też człowiek”, „I kot ma duszę”. Spod jego pióra wyszła też pięciotomowa epopeja „Miejsce” i w tym samym cyklu dwutomowa powieść „Zasiek polski”. Jest autorem powieści radiowej „Skorpionada” oraz sztuk teatralnych „Oficyna”, „Placówka” i scenariusza filmowego powieści „Anioł się roześmiał”.
Laureat nagród: „Profili” za „Wronie pióra”, Nagrody im. Juliana Przybosia przyznanej przez Wojewodę Rzeszowskiego za „Popielec” oraz Nagrody im. Witolda Hulewicza (201 3) za całokształt twórczości. Obecnie mieszka w Mielcu.
————————————-
Dziś w zasadzie takiej „solidnej” prozy już nie ma; przepadła ona gdzieś w dziejowej przerwie między pokoleniami, między gorzkim odmarszem klasyków uwikłanych w historię, a gwarnym wejściem debiutantów uwikłanych w subkultury i postmodernistyczne mody. Nie oceniam tej ewolucji, nie rozstrzygam jej skutków, ale patrzę na kres wielkiego powieściopisarstwa, wielkiej epiki z żalem. Kłaczyński należy do ostatnich Mohikanów tej prozy. Notabene uwielbianej i docenianej przez znaczną część czytelników; on się plasuje swoim światem powieściowym gdzieś między Myśliwskim, autorem „Kamienia na kamieniu”, a Teresą Lubkiewicz – Urbanowicz, autorką „Bożej podszewki”. To właśnie świat dawnej, umarłej prowincji z całym amalgamatem jej społecznego i etnicznego poplątania, z reliktami dawnej epoki, historii i ustroju, z kulturowymi osobliwościami, z których konstytuowała się jednak wielopokoleniowa i nad-środowiskowa „polskość” w całym jej fenomenie, smaczkach i niepowtarzalności.
Leszek Żuliński
„Miejsce” to atrakcyjna, pasjonująca i pouczająca lektura, w której czytelnik znajdzie okazję do głębokich refleksji dotyczących natury ludzkiej i bycia człowieka w świecie. Powieść posiada duże walory poznawcze i artystyczne, i stanowi doskonały przykład dzieła harmonijnego, a przez to pięknego. I chociaż piękno nie może zbawić świata, to może go ukołysać. Wielu czytelników, różnych pokoleń, znajdzie z pewnościąw tej lekturze przyjemność.
Teresa Zaniewska
„Miejsce” to książka ukazująca się bardzo w porę, bowiem nie może być tak, jak ironizował Wyspiański: „Mego dziada piłą rżnęli, myśmy wszystko zapomnieli… ” Pamięć jest źródłem ludzkiej tożsamości, a ta w obecnym czasie ma dla nas szczególną cenę, tak jak i wzór życia we wspólnocie, przedstawiony przez „Miejsce”, który ostatnia wojna usiłowała zniweczyć.
Zofia Brzuchowska
____________________________________
Salon Literacko-Artystyczny Jadwigi Jaśkowiak
Pisze, maluje, podróżuje.
Jadwiga Jaśkowiak (z domu Mitura) urodziła się w małej ale pięknie położonej w dorzeczu Tyśmienicy i Wieprza lubelskiej wiosce Pożarów koło Kocka.
Absolwentka Wydziału Ekonomicznego UMCS w Lublinie, Podyplomowego Studium filozofii i etyki KUL. Związana z Towarzystwem Przyjaciół Sztuk Pięknych w Lublinie.
Swoje umiejętności w zakresie malarstwa i grafiki doskonaliła na zajęciach w pracowniach artystów lubelskich. Maluje portrety, pejzaże, abstrakcje. Pisze Ikony.
Studia filozoficzne oswoiły ją z metafizyką, pozwoliły otworzyć się na szeroko pojętą filozofię życia, duchowość, jogę. Zwiedziła wiele krajów Europy, Afryki, Azji. Jako doskonały obserwator rzeczywistości, uczucia i emocje wyraża i pędzlem, i piórem.
Debiutowała w „Świętokrzyskim Kwartalniku Literackim” (2011, nr 1-4). W 2012 r. wydała tom wierszy Wypełnione światłem, zbiór opowiadań To zdarzało się w piątek, a w 2013 r. poemat Kosmogonia miłości w Oficynie wydawniczej „STON 2” w Kielcach, za który otrzymała nagrodę literacką – Świętokrzyskiego GUSTAWA 2013 w kategorii Poezja.Wiersze drukuje w czasopismach, m.in. „Świętokrzyskim Kwartalniku Literackim”, Ilustrowanym Miesięczniku Społeczno – Kulturalno – Literackim „Radostowa”, w almanachach, np. Oficyny Konfraterni Poetów w Krakowie. Mieszka w Lublinie.
www.agniart.pl