wtorek 7 października 2014 r.
o godz. 18.00
Spotkanie z okazji Dnia Papieskiego
Henryk Kucharuk
Potrzeba wierności dziedzictwu
Jana Pawła II
PRZEDMOWA
„Pośród niesnasków – Pan Bóg uderza
W ogromny dzwon,
Dla Słowiańskiego oto Papieża
Otwarty tron…”
Tak oto proroczo przepowiedział w 1848 roku nadejście Papieża-Polaka nasz wieszcz narodowy Juliusz Słowacki. I rzeczywiście przyszedł moment w dniu 16 października 1978 roku, że Polacy poczuli się dumni, że ich Rodak, arcybiskup metropolita krakowski Karol kardynał Wojtyła został wybrany na Stolicę Piotrowa jako 264 papież i 6 absolutny władca jednego z najmniejszych państw na świecie, jakim jest Watykan. Radość w Polsce była ogromna. Polacy zostali dowartościowani i przez 27 lat pontyfikatu żyli w poczuciu świadomości, że w Rzymie jest tak ważny protektor narodu. Interesowali się i angażowali bardziej w sprawy Kościoła rzymskokatolickiego nie tylko w kraju, ale i na całym świecie. Przyczyniały się do tego niewątpliwie pielgrzymki papieskie, bo towarzyszyła im zawsze modlitwa i obserwacja wiernych w naszym kraju.
Papież z Polski był niezwykłym papieżem. Zerwał całkowicie z tradycją, że następcy św. Piotra nie wolno jeździć po świecie, bo jest przecież jako biskup Rzymu prymasem Włoch oraz władcą państwa Watykan. I rzeczywiście jego poprzednicy wcale albo dość rzadko opuszczali mury Watykanu udając się przeważnie latem do rezydencji papieskiej Castel Gandolfo (30 km od Rzymu). Jan Paweł II każdego roku odbywał po kilka pielgrzymek do różnych krajów (w tym do Polski). Podczas nich ewangelizował świat zgodnie z wezwaniem inaugurującym Jego pontyfikat: „Otwórzcie drzwi na oścież Chrystusowi” , a przede wszystkim wypełniał nakaz Mistrza Apostołów: ,Jdżcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody”. Tak Karol Wojtyła jako papież Jan Paweł II rozumiał swoją posługę jako Piotr naszych czasów. Spełniły się prorocze słowa polskiego wieszcza narodowego Juliusza Słowackiego, że „oto idzie – Papież Słowiański, Ludowy brat… Oto już leje balsamy świata Do naszych łon…”
Opracowanie Henryka Kucharuka opiewa kwestie związane z sylwetką polskiego Papieża, Jego życiorysem, nauczaniem w postaci homilii, encyklik, listów, adhortacji apostolskich oraz konstytucji apostolskich. Autor uwzględnił tematykę nauczania apostolskiego Jana Pawła II, a także wymienił błogosławionych i świętych wyniesionych przez Papieża Polaka na ołtarze. Przedstawił również wszelkie metody honorowania działalności papieskiej oraz powstałe ośrodki kultywujące pamięć wielkiego Polaka na Stolicy Piotrowej. Walorem opracowania jest m.in. to, że Henryk Kucharuk nie pominął papieskich akcentów regionalnych w Lubelskim (w tym także na historycznej Ziemi Chełmskiej) oraz przedstawił listę chełmskich błogosławionych i męczenników, którzy zostali uznani przez polskiego Papieża. Nie zabrakło również w tej książce wspomnień o Ojcu Świętym oraz omówienia Tygodni Papieskich celebrowanych co roku w październiku jako miesiącu ściśle związanym z Karolem Wojtyłą. Należy wspomnieć, że w regionie chełmskim oraz w Chełmie wiele szkół nosi imię Jana Pawła II (na przykład Gimnazjum nr 1 w Chełmie czy Szkoła Podstawowa w Czułczycach), a młodzież i starsi ze czcią wspominają postać i działalność apostolską Papieża Polaka, chociaż podczas swoich pielgrzymek do kraju nigdy nie przyjechał do Chełma
Dr Paweł Kiernikowski
___________________________________
Henryk KUCHARUK, historyk, popularyzator wiedzy historycznej i kolekcjoner, urodził się w 1950 r. w Rożdżałowie w powiecie chełmskim. Tu ukończył w 1964 r. Szkołę Podstawową. W latach 1964-1968 uczył się w II Liceum Ogólnokształcącym w Chełmie, a w okresie 1968-1973 studiował na Wydziale Humanistycznym UMCS w Lublinie, uzyskując tytuł magistra historii. Jego praca dyplomowa, pisana pod kierunkiem prof. Zygmunta Mańkowskiego w Zakładzie Historii Najnowszej, a traktująca o pionierskich wówczas badaniach regionalnych zagadnień przemian i konfliktów społeczno-politycznych w Chełmie i byłym pow. chełmskim w latach 1944-1947, zdobyła w 1977 r. I nagrodę w stopniu prac magisterskich na Konkursie im. Aleksandra Zawadzkiego Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Warszawie. Nagrodzone tam prace opublikowano w VII tomie: „Z lat wojny, okupacji i odbudowy” w Wydawnictwie Ministerstwa Obrony Narodowej.
Od 1973 r. przez ponad rok pracował w dziale historii Muzeum w Chełmie. Potem krótko w 1974 r. był nauczycielem historii i geografii w Liceum Ogólnokształcącym w Józefowie Biłgorajskim. Pod koniec 1974 r. rozpoczął pracę jako funkcjonariusz na różnych stanowiskach w Komendzie Powiatowej Milicji Obywatelskiej w Chełmie, od 1975 r. Komendzie Wojewódzkiej i do 1998 r. jako oficer Policji. Pełnił funkcje m.in. w pionach szkolenia i archiwistyki, był współzałożycielem i aktywnie działał w Kole PTTK oraz przez kilkanaście lat był lektorem chełmskiego oddziału Towarzystwa Wiedzy Powszechnej. Zorganizował wtedy kilkadziesiąt spotkań, pogadanek i wykładów w wielu instytucjach, placówkach kultury i zakładach pracy z okazji różnych świąt państwowych. Po przejściu na emeryturę w 1998 r. współpracował z Zespołem Wychowania i Pomocy Psychologiczno– Pedagogicznej i innymi chełmskimi placówkami szkolnymi. Od kilku lat działa w Stowarzyszeniu Pamięci Jana Pawła II, Chełmskim Towarzystwie Naukowym i współpracuje z periodykiem „Rocznik Chełmski”. W 2013 r. wydał książkę pt „Potrzeba wierności dziedzictwu Błogosławionego Jana Pawła II”, która omawia m.in. działalność samego Papieża, a także instytutów i organizacji Jemu poświęconych. Ponadto w I tomie „Encyklopedii Chełma” wydanym w 2013 r. opublikował biogram nauczyciela fizyki Hieronima Wojtiuka, cenionego wychowawcy młodzieży chełmskiej. Jest też kolekcjonerem różnego typu papaliów, dokumentów i pamiątek związanych z postacią Jana Pawła II.